Het formuleren van een missie heeft veel verschillende functies. Volgens het Ashridge-missiemodel geeft een missie richting, bepaalt het doelen, en biedt het houvast bij dagelijkse activiteiten. Ook beschrijft een missie beleidslijnen zorgt het voor betrokkenheid, en makat een missie aan de buitenwereld duidelijk waar de organisatie voor staat. t. Precies deze veelzijdigheid maakt het zo moeilijk om een goed passende, alomvattende missie voor jouw organisatie op te stellen. Het Ashridge-missiemodel helpt je om een goed doordachte missie voor jouw organisatie te formuleren, waarbij zowel aandacht is voor strategische als voor culturele aspecten.
Geschatte leestijd: 4 minuten
Het Ashridge-missiemodel als hulpmiddel
Het Ashridge-missiemodel is een uitstekend hulpmiddel, zowel om je huidige missie mee te beoordelen als om een nieuwe missie mee te ontwikkelen. Naast de strategische zijde neemt dit model in het bijzonder de meer emotionele aspecten in de organisatie in beschouwing. Het model gaat uit van twee stromingen voor missies:
- de strategische school: hierbij vormt de missie de eerste stap binnen het strategisch managementproces;
- de culturele school: hierbij wordt de missie beschouwd als een uiting die de goede samenwerking tussen de medewerkers waarborgt.
Samensmelting van beide scholen leidde tot een nieuwe visie op het begrip ‘missie’, die het uitgangspunt is voor het Ashridge-missiemodel. Het model is opgebouwd uit vier elementen: doel, strategie, waarden en gedragsnormen. Deze vier elementen moeten een samenhangend geheel zijn voor er gesproken kan worden van een kwalitatief hoogstaande missie.
Zoekend naar een doel
Medewerkers verlangen van hun organisatie niet alleen salaris, zekerheid en een kans om hun vaardigheden te ontwikkelen. Zij willen meewerken aan een doel waaraan zij persoonlijke satisfactie kunnen ontlenen. In de Angelsaksische literatuur noemt men dit een sense of mission.
De verklaring voor veel ontevredenheid bij personeel moet gezocht worden in het minder persoonlijk worden van organisaties. Veel organisaties zijn tot een dusdanig punt vervreemd dat energie ontbreekt, cynisme de boventoon voert en het werk geen voldoening meer geeft, laat staan een uitdaging inhoudt. Apathie kenmerkt vele medewerkers. Veel organisaties hebben nagelaten een sense of mission te ontwikkelen die bijdraagt aan de effectiviteit en betrokkenheid van de mensen en die daarmee in het voordeel werkt van de organisatie.
Dit betekent dus dat bedrijven zich moeten richten op het creëren van een sense of mission bij de medewerkers. Het missiegevoel komt voort uit de wijze waarop de organisatie opereert, door de gedragsregels en de aangehangen waarden. Een missiegevoel gaat meer over het identificeren met de cultuur van de organisatie dan de identificatie met de gestelde doelen. Een missieuiting kan aan de creatie van dit missiegevoel een wezenlijke bijdrage leveren.
Strategie of cultuur?
Vier elementen in het Ashridge-missiemodel
In de praktijk zien we dat organisaties aan hun missie op verschillende manieren inhoud geven. Enerzijds zien we bedrijven die hun missie omschrijven als de ‘business we are in’, waarbij de bedrijfsomvang en winstdoelstellingen per businessunit centraal staan. Anderzijds zijn er bedrijven die het daarbij hebben over zaken die veel dichter bij huis worden gezocht. Zij benadrukken het belang van samenwerken, de systematiek van de werkmethoden, kortom: de cultuur. Deze twee ideeën tegenover elkaar geplaatst leiden tot een impasse, die doorbroken wordt door het besef dat cultuur en strategie beide deel uitmaken van een missie. In een goede missie zijn beide elementen verankerd.
Kortom, een organisatie heeft pas een missie als de cultuur aansluit op de strategie. En wanneer is dit het geval? Volgens het Ashridge-missiemodel dient in iedere missie aan vier elementen aandacht te worden besteed, namelijk: doel, strategie, waarden en gedragsnormen.
Bron: Een praktische kijk op marketing- en strategiemodellen
Door: Marleen Bekkers, Yousri Mandour
