Al het cancelen, de vernielingen, aanvallen, BDS-chantage en anarchistische toestanden bij (educatieve) instellingen wekken bij mij een aantal gedachtes op over diversiteit, inclusiviteit en gelijkwaardigheid (DEI).
Als er één iemand is die vanuit haar tenen voor DEI staat, dan ben ik het wel. Na bijna twintig jaar werkverleden en maatschappelijke betrokkenheid hoef ik niet meer te bewijzen dat het oprecht is. Maar nu mijmer ik nog even door over DEI.
De DEI-statements van de eerder genoemde organisaties kunnen immers wat mij betreft nu even on hold worden gezet. Ze stellen nu niet veel voor. Imagopraat en gebakken lucht, zoals zoveel bedrijven met diversiteit en inclusiviteit al jaren de mist in gaan.
Niets geleerd van het verleden en van onze plicht om als gewone burgers en professionals loyaal aan elkaar te blijven. Alleen al omdat niemand, als dit allemaal voorbij is, moet opkijken als de slimme koppen die gecanceld werden geen zin meer hebben in hun samenwerkingen van voor de oorlog. Geef hen eens ongelijk. De maskers zijn eraf. De kleuren getoond. Ze werden in de steek gelaten. Iedereen verliest.
DEI is deels mislukt
In bredere zin is DEI deels mislukt en heeft DEI nieuwe problemen gecreëerd. Het zorgt niet voor verbinding, maar juist voor meer verdeeldheid en het fraudeert. In het bedrijfsleven is DEI corporate social responsibility gone bad.
De problemen met DEI bevinden zich niet alleen in Nederland. Niet voor niets heffen de eerste universiteiten in Amerika in de afgelopen weken hun DEI-vertegenwoordiging op en gaan de budgetten binnenkort uit naar nieuwe initiatieven om dilemma’s in veiligheid een antwoord te bieden.
Op zoek naar een manier om de menselijkheid in verschillende waardesystemen terug te vinden en zaken aan elkaar te knopen. Eén waarbij het niet uitmaakt wie we zijn en waar we vandaan komen, maar hoe we samen een waardesysteem verder inrichten. Want DEI mag vanzelfsprekend nooit verdwijnen.
Dit zijn uiteraard niet de universiteiten die geld van totalitaire en expansiegedreven landen ontvangen. Landen met ideologieën en religie-uitingen die de mensheid aan hun eind moeten brengen.
Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen; dan dooft het licht.
Mijn mensen eerst
Hoe dan ook, wat opvalt, is hoezeer DEI het heersende ‘COVID-1940-virus’ van dit moment niet de kop in drukt. Weer betekent DEI ‘mijn mensen eerst’ en die ander eruit. DEI lijkt alleen zaken in te willen kleuren al naar gelang het belang van de overschreeuwende, rellende en bedreigende meerderheid. Maakt niet uit dat mensen massaal aan de verzinsels kunnen sterven.
Iedereen verliest immers bij COVID-1940 – rechts, links, boven, beneden, midden en schuin. In sommige gevallen bieden in het verleden behaalde resultaten wel degelijk garantie voor de toekomst. DEI heeft een antibioticakuur nodig voordat onze beschaving verder infecteert.
Momenteel lijkt het alsof Sodom en Gomorra weer mag en door DEI genormaliseerd wordt. Amoniak en stenen naar de ME gooien, bijvoorbeeld? Ach. Noem het geen geweld, horen we, in een poging tot ‘geweldwashen’. Maar er is een besturingssysteem met gps waarmee licht het altijd overwint van duisternis. De vraag is alleen hoeveel duisternis eraan vooraf moet gaan.
We glijden af
Basale standaarden zijn in dit land al langer aan het verdwijnen. We glijden af. We zijn in het meest gunstige geval alleen maar aan het beschermen in plaats van aan het groeien. DEI mag best beter tegen zichzelf beschermd worden.
Is het vreemd dat ik dankbaarheid voel voor het feit dat ik het pad van autonome kleinondernemer ben blijven vervolgen en niks in de wetenschap gedaan heb? Dat ik in deze turbulente tijd gelukkig nog zovelen tegenkom die doorhebben dat ideologie en religie de drijvende kracht is achter alle problemen in de wereld? En dat niemand van ons hier veel aan kan veranderen, anders dan te beginnen bij onszelf en onze nabije omgeving?
Is het niet opmerkelijk dat ik voor het eerst in mijn leven dankbaar ben voor onze ‘doe maar normaal en dan doe je al gek genoeg mentaliteit’, waar ik voorheen altijd beperking voelde? Dankbaar voor al die individuen die wel vast willen houden aan hogere standaarden?
Bescherm nuchterheid en tolerantie
Laten we die nuchterheid en tolerantie beschermen, onze non-tribale ruggengraat overeind houden, maar net zo hard optreden tegen zaken die we nooit moeten pikken. Dat heeft Nederland tot nu toe altijd veel goeds gebracht en onze standaarden beschermd. Laten we onze tolerantie niet laten misbruiken. Daar hoort DEI weer gezond krijgen bij.
Want laat duidelijk zijn dat waardesystemen en culturen nooit gelijkwaardig zijn. Kwantiteit gaat gewoon niet boven kwaliteit. Aan ons de taak om te schiften. Uiteindelijk blijft er één waardesysteem over, waarbij rechten geen cadeau zijn, maar betaald worden door onze plichten.
Door: Dina Perla Portnaar
