Elke werkgever, elke manager, elke leidinggevende wil goed zijn voor zijn of haar mensen. En daarom heeft elk bedrijf allemaal regels en richtlijnen, zodat iedereen hetzelfde behandeld wordt. Want dat is eerlijk en gelijke behandeling zorgt voor gelijke kansen voor iedereen, toch?
Onzin. Dat idee gaat er namelijk van uit dat alle mensen gelijk zijn. En dat zijn mensen niet. Mensen zijn wel gelijkwaardig, maar niet gelijk. Iedereen heeft andere talenten, andere zwakke punten, andere wensen, een andere thuissituatie en een ander normen- en waardenpakket. En daarom kan een regel voor de een heel goed zijn, en voor de andere dramatisch.
Beluister dit artikel:
Iedereen gelijk willen behandelen is dus eigenlijk heel onrechtvaardig, omdat niet iedereen gelijk is. En ergens weten we dat ook wel, want van een boekhouder verwachten we niet dat hij de nieuwsvoorziening op de website verzorgt, en van de senior schilder verwachten we niet dat hij de jaarrekening maakt. Tenzij ze dat natuurlijk ook heel goed kunnen en het willen doen.
Wat heeft de werknemer nodig?
Maar toch gelden voor veel andere zaken wel dezelfde regels, terwijl een meer individuele aanpak beter is. En dat zou kunnen beginnen met de vraag aan de werknemer: wat heb jij nodig om je werk goed te kunnen doen? Om vervolgens oprecht te luisteren naar wat de medewerker (m/v) vertelt, en daar vervolgens ook wat mee doen.
Of beter nog: misschien kun je als bedrijf, of anders als manager wel meteen beginnen met mensen verantwoordelijkheid geven voor hun eigen taken, voor hun eigen werk, voor hun eigen ontwikkeling. Want waarom zou dat door een manager voor iedereen bepaald moeten worden, of waarom zou dat door een afdeling HR, HRM of P&O bepaald moeten worden? Waarom zou de redacteur die alleenstaande moeder is, niet om 09.00 uur kunnen beginnen, zodat ze haar kind naar school kan brengen? Waarom zou de jonge professional niet meer opleidingsbudget krijgen dan de bijna gepensioneerde die liever wat meer vrij heeft? Of juist andersom, die verse vader even wat meer vrij geven en dan maar geen opleiding dit jaar, en de oudere collega dan dus die cursus retentiemarketing geven? Of de verse vader én meer vrij én de opleiding? Wat zou er dan precies misgaan?
Vraag op je werk maar eens waar mensen echt enthousiast van worden en wat ze echt willen. En je zult zien dat alle antwoorden anders zijn. Dat iedereen ergens anders razend enthousiast van wordt. En toch proberen we in bedrijven al dat verschillende enthousiasme met dezelfde geschreven en ongeschreven regels in goede banen te leiden. Zullen we daar snel mee ophouden?
Door: Eduard van Brakel
