Rudy Kor: ‘De laatste jaren is projectmatig werken niet meer puur blauw en wordt de aanpak van een project gemengd met andere kleuren’.
‘Het wordt dus steeds vaker een “blauw-ige” manier van het doorvoeren van een verandering’, schrijft Rudy Kor in het nieuwe boek Werken met Leren Veranderen. Rudy Kor (zie foto), projectmanager/ontwerper van organisaties, is een van de 47 auteurs die een of meer bijdragen hebben geschreven voor het werkboek Werken met Leren Veranderen, dat onder redactie van Hanna Boersema-Vermeer en Gertjan de Groot staat en dat deze week verschijnt. Zijn hoofdstuk is vrij beschikbaar op de site van het boek geplaatst. ‘Veel mensen zien mijn werkveld, projectmatig werken, als een voorbeeld van de “blauwe” wereld. Hierin wordt verondersteld dat mensen veranderen als er van tevoren een duidelijk omschreven resultaat is vastgelegd, dat alle stappen die nodig zijn om dat resultaat te realiseren gepland worden en vervolgens volgens plan worden uitgevoerd’, schrijft Rudy Kor, maar dat is dus aan het veranderen.Een zeker geloof in de maakbaarheid
De discussies met Léon de Caluwé (samen met Hans Vermaak de auteur van het handboek Leren Veranderen, red.) over de verschillende scholen of planeten in de veranderkunde, hebben hem (nog) bewuster gemaakt van de beperkte maakbaarheid van organisaties en daarmee van de betrekkelijkheid van planmatig/projectmatig veranderen. Of zoals Léon de Caluwé het zei: ‘Kleurendenken helpt bij het relativeren van je eigen voorkeur en om mild te worden voor andere kleuren en misschien helpt het je wat beter om te gaan met irritaties.’ Populair gezegd, blauw gaat uit van een (zekere mate) van ‘kenbaarheid en maakbaarheid’ van de wereld. Voor alles is wel een plan, norm of richtlijn te bedenken. Planmatigheid en ‘afspraak is afspraak’ hebben voor aanhangers van deze school betekenis. Motto’s zijn bijvoorbeeld ‘meten is weten’, ‘gokken is dokken’ en ‘gissen is missen’ (zie Leren Veranderen, par. 3.3.2). Zonder een plan met heldere normen en een afspraak hoe deze bewaakt worden, komt deze veranderaar niet in beweging.Hieronder staat een aantal ‘blauwe woorden’: Activiteit Afbakenen Afspraak Beheersbaar Bevoegdheid Bewaking Budget Best Practices Capaciteit Checklist Controle Deelproject Detailleren Doel Doorlooptijd Efficiëntie Eisen Fase Goedkeuring Hiërarchie Informatiebewaking Ingangscontrole Inrichting Kwaliteitscontrole Marges Middelen Mijlpaal Opdrachtgever Plannen Projectleider Rapportage Resultaat Stap Taak Voortgang
Projectmanagement is blauw
Projectmanagement, met zijn nadruk op de resultaatoriëntatie en planmatigheid, wordt gerekend tot deze manier van denken. Kenmerkend voor projectmatig werken is dat het een werkwijze is die geschikt is voor vraagstukken die veel nieuwe elementen bevatten die voor de betrokkenen belangrijk zijn (oftewel ‘gewoon maar beginnen’ = improviseren is te riskant), gericht op een van tevoren overeengekomen resultaat en waarbij nauwelijks op eerdere ervaringen kan worden teruggevallen (anders gezegd, er zijn nog geen routines). Om deze opgaven tot een goed einde te brengen, is de inbreng nodig van mensen die normaal in andere werkprocessen participeren. Per project moet er dan ook een passende werkwijze gezocht worden. Voor veranderingstrajecten waarbij het resultaat vaag is en het benodigde werk niet goed is te omschrijven en te voorspellen, is dit dan geen passende aanpak. Daar is procesmatig werken of improviseren veel geschikter voor. Voor vraagstukken die al vaak uitgevoerd zijn, is het is geen erg efficiënte aanpak. Daar is routinematig werken de passende aanpak, zoals bijvoorbeeld de aanpak van Lean Six Sigma. Lees op de site het hele hoofdstuk van Rudy Kor uit Werken met Leren Veranderen.
