Verschil. Tweestrijd. Irritatie. Polarisatie. Onderhuidse spanningen in een directieteam. Een voorgenomen splitsing. Als het directieteam in een klein dorp bij de Mangyan stam in de Philipijnen zou staan, zouden ze weten wat hen te doen staat. Het is tijd voor Daniw. Een ritueel voor healing en conflictoplossing.
De Bongabong mountains in de Philipijnen. Een dorp waar de tijd lijkt stil te staan. Mannen in slechts een lendendoekje, vrouwen in een iets grotere lap stof. Houten hutjes op palen. En overal varkens. Bij de Mangyan tribe zijn de mensen dol op varkens. Kinderen rennen er spelend achteraan en oude vrouwen zitten met biggetjes op schoot te knuffelen. Oynan heeft ook een varken; Udok heet het beestje. Maar Oynan heeft ook een probleem. Zijn oogst wordt opgegeten door ratten. Een flinke plaag. En nu breidt de plaag zich uit over het hele dorp en zijn mensen niet blij met hem. De ratten zijn bij hem begonnen. Er zit niks anders op dan het Daniw ritueel te gaan inzetten. Oynan overlegt met de medicijnman van het dorp en ze komen tot dezelfde conclusie. Het geliefde varken Udok zal moeten worden geofferd om te zorgen dat de goden tevreden worden gesteld en de rattenplaag laten verdwijnen. Udok wordt naar de open plek van het dorp geleid. Alle dorpelingen hebben zich verzameld. Het beestje wordt op de grond gelegd en krijgt een paar flinke klappen met een knots op zijn hoofd dat voor verdoving zorgt. Dan komen de dorpelingen in een dichte kring rondom het varken Udok zitten. Een voor een biechten zij hun overtredingen en zonden op. Oynan zegt dat hij zijn erf verwaarloosd. Iemand vertelt dat ze een mango uit de boom van de buurman heeft gestolen. Een ander vertelt dat hij een vrouw van een vijandige stam heeft bemind er er verliefd op was. Weer een ander vertelt dat ze haar hut niet goed heeft schoongehouden. Als iedereen alles heeft gezegd, worden er handen geschud en relaties hersteld. Daniw is geschied. Het dorp is weer in het reine met elkaar gekomen. Nu de Goden nog. Udok wordt geslacht. Het bloed stroomt uit zijn keel en vervolgens wordt zijn lichaam geroosterd. Een feestmaal volgt, waarbij vooral de kinderen blij zijn met het heerlijke vlees. Het bijzondere is dat Daniw inderdaad helpt. De ratten verdwijnen. Hoe dat komt? Nou volgens de inwoners van Bongabong komt dat natuurlijk omdat de Goden nu tevreden zijn gesteld en ze de ratten hebben teruggetrokken. Vanuit een meer antropologische blik, werkt het omdat de sociale cohesie is hersteld. Relaties zijn weer goed gekomen die vertroebeld waren. Ratten komen als het dorp verwaarloosd en onhygiënisch is. Nu mensen elkaar weer in de ogen kijken gaan ze ook weer op elkaar letten en helpen. Oynan die zijn erf niet goed schoon hield wordt daar op aangesproken door zijn tante. Die leert hem hoe je dat doet, je hut en grond kraakhelder houden. De buurman gooit wat slangen op zijn akker zodat de ratten worden opgevreten. Een oude man die niet meer zo goed voor zichzelf kan zorgen krijgt hulp van de mango dief om te helpen met het land opruimen. De man die zijn vrouw bedroog met een vrouw van een andere stam heeft heel erg sorry gezegd. Zijn vrouw is teruggekeerd uit de stad en de hut wordt weer bijgehouden. Als de zorgen uit de tribe zijn gehaald, verdwijnen de ratten. Het is de ultieme heisessie voor menig organisatie. Door: dr. Danielle Braun – Academie voor Organisatiecultuur, auteur de Corporate Tribe
