Al van jongs af aan indoctrineren we onze kinderen ermee: wie vraagt wordt overgeslagen. Een lesje bescheidenheid geven we ze op die manier mee. Maar eigenlijk is het pertinente onzin: wie niks vraagt, zal namelijk nooit wat krijgen.
Door onze kinderen van jongs af aan te leren dat ze eigenlijk niets mogen vragen, tenzij we ze daar expliciet toestemming voor geven, creëren we mensen die bang zijn om hulp te vragen. En die angst werkt een heel leven door. Doordat we kinderen steeds vaker de deksel op de neus geven als ze een vraag stellen, zullen ze niet gemotiveerd raken om vragen te stellen. En daarmee perken we hun leervermogen in. Zelfs op school gebeurt dat. Want je mag niet een hele les door vragen stellen, dat moet binnen gestelde tijden, en bij proefwerken of overhoringen mag je ook geen vragen stellen, en al helemaal niet aan je klasgenoten. Terwijl we dat later in het bedrijfsleven juist als vaardigheid zien, want dan heet het vragen stellen aan je collega’s bij een moeilijk project samenwerken.