Alsof de duvel ermee speelt. Je komt met een boek over crisiscommunicatie…. En je belandt zelf in een crisis met dat boek. Het blijkt dat een verkeerde versie van het drukbestand naar de drukker is gegaan. Dit was de versie voordat de laatste corrector ernaar had gekeken. Er staan dus meerdere taal- en typefouten in de eerste druk van het boek dat nu in omloop is. Het blijkt dat een nog niet volledig gecorrigeerde, eerdere versie van het drukbestand vanuit de uitgever naar de drukker is gegaan. Daardoor zijn doorgevoerde correcties niet meegenomen in het boek.
Gelijk heb ik gebeld met een familielid, die bekend is met de boekenwereld en directeur bij een uitgeverij was. Met een man die marketingexpert in boeken is. Met de uitgever. En allemaal zeiden ze: ‘dit heb ik nog nooit meegemaakt.’ En precies bij een boek over crisis dus wél. ‘Isn’t it ironic.’
Natuurlijk raakt je dit als auteur. Samen met uitgeverij Boom hebben we stappen ondernomen. Dat was af en toe best lastig. Bovendien vond ik dat we deze crisiscommunicatie natuurlijk op een letterlijk ‘voorbeeldige’ manier moesten aanpakken. Dat hebben we gezamenlijk gedaan, maar is altijd toch weer een ingewikkeld proces waar je daarheen moet. Daarom heb ik besloten mensen daar de komende dagen in mee te nemen. Om deze casus langs de 7 principes uit Klaar voor elke crisis te leggen. Hoe hebben we het aangepakt? Waar liep ik als auteur tegenaan? Wat waren dilemma’s? En waarom is crisis in de praktijk toch altijd weer lastiger dan in de ‘boekjes’? Houd de website in de gaten, dan leer je gelijk hoe je een crisis in de praktijk kunt aanpakken.
Door: Tom Compaaijen
