Tribale Governance en zo…
Do you trust me… Die vraag hebben Danielle Braun en Jitske Kramer in vele varianten langs zien komen de afgelopen maanden. Het puzzelt en triggert… wat is trust? In leiderschap, in samenwerkingsrelaties, in corporate governance, in trainings- of coachrelaties? Braun & Kramer overdachten deze vraag. Vertrouwen was een thema. Opdrachtgevers die bezig waren met de vraag of controleren of vertrouwen van medewerkers tot betere resultaten leidt en welke leiderschapsstijl daar dan bij hoort. Can I trust them? Of toch nog niet? Welk gedrag van mij als leider leidt tot medewerkers met zelf-vertrouwen. Omdat we over gingen van twee eenmanszaken naar een gezamenlijke BV kwamen we terecht in een systeemwereld waar van we nooit hadden gedacht hoe ingewikkeld en weinig inspirerend die kan zijn voor een betrekkelijk kleine rechtsvormwijziging. We wilden samenwerken en omdat we zo onze ideeen hebben over hoe je dat doet en over hoe mensen en organisaties in het algemeen dat zouden moeten doen, schreven we de afspraken die ons handig leken op papier. Best veel, over pensioenen, wat te doen bij overlijden, bij ruzie, bij uiteenvallen van dromen, bij winst, bij verlies, etcetera. Zoals je dat in een goed huwelijk nu eenmaal doet. Gebaseerd op de vraag: do you trust me… En echt ook wel in de wetenschap dat je elkaar veel minder aardig vindt als je besluit de samenwerking op te zeggen dan als je die aan gaat. Doortimmerd… vonden wij. Tot we de systeemwereld instapten van standaardcontracten, accountants en notarissen. Oprecht welwillende, professionele en echt aardige mensen. Maar wel met een andere set van overtuigingen over vertrouwen en hoe je afspraken vastlegt. Schokkend vonden wij het dat het echt een lange en moeilijke weg bleek om een aandeelhoudersovereenkomst op te stellen die we zelf snapten en waarvoor we geen expert nodig hadden om de juridische taal uit te leggen. Wat een verwijdering van basaal vertrouwen ontstaat er toch in de wereld van bedrijven en organisaties als je het contract met je zakenpartner niet eens meer zelf kunt lezen. Wij hebben doorgezet. Bloed zweet en tranen. Extra tijd en geld. Omdat we geloven dat de enige juiste contracten de weerslag zijn van oprecht vertrouwen. Zonder naïviteit, juridisch gedekt, volgens de regels van good governance en compliance in grote organisaties. Maar bovenal steeds in verbinding met dat waar het ooit voor bedoeld was… I trust you.Afspraken bij een etentje
Grappig was een avond dat we bij een etentje afspraken maakten met een netwerkpartner over samenwerken. Er waren al wat gesprekken geweest, waarin er veel geaarzeld werd van beide kanten. Tot Danielle en onze gesprekspartner overstapten op een ander frame, een andere set van overtuigingen. Toen zowel Danielle op haar van-vaders-kant-joodse-roots over ging en onze gesprekspartner ook…. Bleken afspraken opeens heel eenvoudig. Omdat ze konden putten uit een gemeenschappelijke set van kernwaarden over ondernemen, zakendoen, financiële afspraken en ‘rules of trust’. Gewoon… dat je weet hoe je dat doet met elkaar; elkaar zakelijk vertrouwen. Wat een versnelling. De Joodse traditie en wetten kent veel culturele normen en waarden over zakelijke trust. Tribal governance zou je kunnen zeggen. Zo is het voor Joden verboden om een winkel in te stappen en naar de prijs te vragen als je geen intentie hebt om het product of dienst ook echt te kopen. Naar de prijs vragen betekent dus dat je er echt samen uit wilt gaan komen en de ander vertrouwt. Joodse diamanthandelaren handelen ongezien in waardevolle diamanten. De diamanten worden in gesloten envelop overhandigd aan elkaar. Een teken van vertrouwen; als je je zakenpartner oplicht, wordt je door de hele gemeenschap uitgesloten.Building tribes of trust. Hoe je dat doet? Misschien is het wel zo simpel:
- Houd woord. Als je zegt dat je iets doet… doe het. Walk your talk. Maak besluiten van leiders transparant. Voer ze uit. Verwacht van medewerkers hetzelfde. You can trust me.
- Wees kwetsbaar. Ik maak mezelf kwetsbaar door je te vertellen over mijn zoektocht, mijn twijfel, mijn fouten, mijn zwakheden, mijn taboes, mijn onzekerheid. Ook als ik leider, trainer, coach, facilitator ben. Je kunt het begrijpen. Of niet. Maar maak er geen misbruik van. Oordeel niet. Exploiteer het niet. Ik beloof dat ik dat bij jou ook niet doe. Dat geeft ons beiden ruimte om te groeien. I trust you.
- Zend diamanten in enveloppen. Vergeet accreditatiebureaus, certificaten en schijnkeurmerken. Als je het enveloppen-level bereikt, heb je Tribes of Trust gebouwd. We trust each other.
