
Werken met mensen met een min of meer vergelijkbaar uiterlijk, dezelfde levensstijl, overeenkomende normen en waarden, dezelfde manier van denken en problemen oplossen, voelt veilig en comfortabel. Soort zoekt soort. We hoeven ons niet in te spannen om de ander te snappen, want het gedrag van anderen kun je al een beetje voorspellen op basis van wat je kent en herkent. Je deelt dezelfde opvattingen over hoe het hoort. Daarmee vermijd je gênante situaties en inschattingsrisico’s. De vraag die zich dan aandient, is of mensen nu eenmaal zo gebakken zijn dat we niet vreedzaam met vreemden kunnen samenleven en dat we wat dat betreft reddeloos verloren zijn. Of praten we hier over aangeleerd gedrag, wat betekent dat we het kunnen veranderen. Als we willen.