Vanmiddag lag de nieuwe Quality Progress op de mat. Even bladeren om te kijken wat erin staat. Wat sowieso opvalt in vergelijking met de Nederlandse kwaliteitsbladen is dat het in Quality Progress nog veel over kwaliteitsmethodieken gaat. Daarbij worden ook artikelen over succesvolle Lean Six Sigma projecten niet geschuwd.
Doorbladerend zie je ook in dit nummer weer data en grafieken bij verschillende artikelen. Eén artikel start zelfs met de verwijzing naar het boek van Walter Shewhart uit 1931, Economic Control of Quality of Manufacturing Product. Met als bovenstaande titel: Understanding Variation.
Variatie is nog altijd de belangrijke motor achter het willen begrijpen van de wereld. En vooral van de processen waarmee we kwaliteitsproducten of diensten voortbrengen. De rol van data daarin in onmisbaar.
Variatie is nog altijd de belangrijke motor achter het willen begrijpen van de wereld. En vooral van de processen waarmee we kwaliteitsproducten of diensten voortbrengen.
Jaarcongres Procesmanagement
Grappig genoeg werd daar tijdens het Jaarcongres Procesmanagement ook weer een verrassend voorbeeld van gegeven. Tijdens de presentatie over Sociaal intelligente robots vertelde Vanessa Evers, hoogleraar in Twente, over een experiment met als doel te begrijpen hoe de sociale interactie plaatsvindt als mensen elkaar aardig vinden. Daarvoor had ze een experiment opgezet gebaseerd op speeddaten. En zo ongeveer alles gemeten wat er te meten valt. En wat blijkt: de grootste voorspeller voor de vraag of twee mensen elkaar aardig en/of interessant vinden blijkt te liggen in de variatie van de onderlinge afstand tijdens de speeddate. De Variatie dus.
Variatie
Had ze naar gemiddelde afstanden gekeken, dan had ze dit resultaat natuurlijk niet gevonden. Het gemiddelde weerspiegelt geen dynamiek in een proces, daarvoor moet je naar de variatie kijken. Als je een proces wilt doorgronden, zit de informatie daarover dus in de variatie in het proces. Dus snap ik niet waarom al die management rapportages gemiddelden weergeven. Blijkbaar niet om tot een inzicht te komen wat er allemaal precies gebeurt is en wat we daaruit kunnen leren.
Variatie is onze belangrijkste bron voor ons leerproces.
Variatie is dus onze belangrijkste bron voor ons leerproces. Interessant, gegeven het feit dat er zoveel data liggen opgeslagen in allerlei afdelingen, die wellicht rapporteren in gemiddelden, maar onvoldoende leren door naar de variatie te kijken. Daar moeten we dan maar iets aan gaan doen.
Arend Oosterhoorn begeleidt vanuit zijn eigen adviespraktijk organisaties die op zoek zijn naar verbetermogelijkheden.Â
Lees ook het verslag van het 11e Jaarcongres Procesmanagement en de blog van Emiel Kelly over dit congres.Â
