Managers. In elk bedrijf lopen ze rond. Veel managers, weinig managers, managers die belangrijk doen, managers die belangrijk zijn, wannabee-managers, allerlei soorten managers. Werknemers worden er maar moe van, van al dat gemanage. Daarom redenen om geen managers aan te nemen:
- Managers kosten alleen maar geld. Ze zijn manager dus ze zitten sowieso een schaal hoger qua salaris dan de medewerkers die heel vakinhoudelijk zijn. Dan kun je beter nog een vakexpert aannnemen.
- Managers creëren meer managers. Een beetje een manager overlegt niet met anderen, maar over anderen. En dat doet hij bij voorkeur met collegamanagers. Dus als die er niet zijn, moeten ze er komen, want anders wordt er natuurlijk niks besproken. Als er één manager over de dam is, volgen er meer.
- Managers hebben geen toegevoegde waarde. Uit onderzoek onder medewerkers van grote bedrijven is gebleken dat 80% van de managers slechts voor 1 persoon toegevoegde waarde heeft. En vaak zelfs voor niemand.
- Managers vertragen het proces. Als een medewerker een goed idee heeft, dan moet de manager het goedkeuren. Maar de manager is druk met managen, dus die heeft er geen tijd voor. De manager laat de radartjes dus vastlopen, in plaats van soepel lopen.
- Managers zijn er goed in om mensen trauma’s aan te praten in overbodige functioneringsgesprekken waar de nadruk ligt op 2 slechte punten die het afgelopen jaar zijn ontdekt. Aan de 386 andere goede punten wordt geen aandacht besteed. Waardoor het zelfvertrouwen van die uitstekende medewerker achteruit holt.
- Managers vinden het bedrijf niet belangrijk, maar managers vinden zichzelf belangrijk. Terwijl ze hun mensen en ideeën eigenlijk belangrijk zouden moeten vinden. Maar het is natuurlijk niet voor niets dat het beroep waar de meeste mensen met psychopatische trekjes werken het beroep van topmanager is.
