De PIN-analyse (Positief – Interessant – Negatief) is een methode om meningen te inventariseren omtrent de invoering van een bepaald voorstel.
Door na het formuleren van een voorstel iedereen te vragen op een gestructureerde wijze opmerkingen, zorgen en onduidelijkheden te melden, wordt een goed inzicht verkregen in het krachtenveld waarbinnen het voorstel moet worden doorgevoerd. Dat inzicht helpt bij het bepalen van de optimale strategie voor het doorvoeren, vermindert de weerstand en vergroot de kans op succes.
Voorbeeld
Voorstel: invoeren verbetergroepen met opleiding van de projectleiders zodat projectleiders en deelnemers verbetergroepen in staat zijn grotendeels zelfstandig het project uit te voeren.
Aanpak
- Formuleer het voorstel helder en duidelijk en toets bij de deelnemers of het ook eenduidig wordt begrepen. Vraag de deelnemers de volgende zaken te overwegen::
- positieve punten van het voorstel, wat spreekt hen aan;
- interessante punten, waarvan nog niet duidelijk is of een punt positief of negatief uitpakt;
- negatieve punten, wat is niet goed aan het voorstel en/of leidt tot problemen.
De deelnemers krijgen briefjes, bij voorkeur Post-It briefjes, en schrijven op ieder briefje een P, een I of een N, al naargelang hun bijdrage, en een korte omschrijving van hun punt.
- Op een flip-overvel of een bord worden onder de omschrijving van het voorstel drie kolommen getekend, een voor de Positieve punten, een voor de Interessante punten en een voor de Negatieve punten.
- Na enige tijd (tien minuten) wordt de deelnemers gevraagd een voor een hun briefjes in de betreffende kolom te plakken, eventueel met een korte toelichting.
- Nadat alle briefjes in de betreffende kolommen zijn geplakt, wordt getracht de briefjes per kolom te groeperen; wat bij elkaar lijkt te horen wordt bij elkaar geplakt.
- Als dat volbracht is, wordt voor iedere groep een algemene titel bedacht en die wordt ook opgeschreven bij die groep briefjes.
- Via een plenaire sessie kan daarna iemand uit de groep even een toelichting geven aan de andere deelnemers op de resultaten in de drie kolommen.
Opmerking
De inventarisatie geeft een goed beeld van wat er in de hoofden van de betrokkenen omgaat als het gaat om het invoeren van het voorstel.
Aan de hand van de inventarisatie kan met de hele groep of later met een selecte groep worden nagedacht over:
- Hoe kunnen we de positieve punten versterken of meer communiceren?
- Hoe kunnen we de interessante punten aanpakken zodat ze positieve punten worden?
- Hoe kunnen we de negatieve punten ombuigen naar positieve punten of hoe kunnen we de negatieve punten pareren of elimineren?
Bron: Arend Oosterhoorn, 111 Instrumenten voor kwaliteitsverbetering.