Zorgstaking. Torenhoge werkdruk, paarsekrokodillenprocedures en verzekeraarsidiotie. Salarissen die niet in verhouding staan tot het werk. Zorginstellingen waar vervreemding en ontzieling heeft toegeslagen. Zorgverleners die niet meer toekomen aan wat ze vanuit hun diepste wezen willen doen: zorg verlenen en aandacht geven.
Zorgverleners: volledig onbekenden die bereid zijn om in het zwartste moment van je leven álles voor je te doen. Alles. Dat is letterlijk onbetaalbaar. Zorgers gaan de zorg in vanuit hun hart. Helpers bij geboorte. Artsen leggen een eed af dat ze altijd zullen zorgen. Dus als
er in het vliegtuig wordt omgeroepen: ‘Is er een dokter aan boord’, dan ga je. Ook al heb je vakantie en helemaal geen zin in een hyperventilatieaanvalletje.
Het gevaar van helpers is dat ze zo graag helpen, dat ze snel zeggen: ‘Ach laat maar zitten die betaling, is wel goed zo.’ Want helpen zit in het bloed. Maar dat wringt toch. Er ontstaat leegloop, ziekteverzuim, zurigheid en een soort passief-agressief lijden met af en toe eens een stekelige opmerking op Twitter over het salaris van een zorgbestuurder. Of een stukje in de krant
over zakkenvullende zorgondernemers. Meestal afgesloten met de woorden: ‘Ik doe het niet voor het geld, maar vanuit passie.’
Yek! Ik wil geen verzorgende die mij wast en zegt: ‘Het is wel goed.’ Ik wil geen psychiater die zegt: ‘Je mag me altijd bellen en dan stuur ik geen factuur want je hebt het zo zwaar.’ Ik wil geen narcotiseur die gratis gast. Geen huisarts die langskomt op weg naar Albert Heijn.
Ik word graag geholpen door kneitergoede professionals die in balans zijn, professioneel, bijgeschoold en trots op hun vak.
Dus lieve dames en heren artsen, verpleegkundigen, verzorgenden, helpenden, paramedici … Niet meer zo verongelijkt wachten. Op naar het Malieveld. Je hebt geen trekker. Da’s balen. Misschien eens nadenken
over harde acties. Dagje juist wel de ok’s open, maar dan zonder de narcotiseurs? De gesloten afdelingen van ggz-instellingen openzetten en lekker met z’n allen desintegreren op het Malieveld? Poepluiers op de Tweede Kamerbankjes?
Dat doen jullie natuurlijk niet. Je verleent zorg aan mensen met een spoedeisende vraag. Je dient toch chemo toe. Draait de week erna extra poli om de gecancelde afspraken in te halen.
Reden te meer voor de samenleving om jullie goed vast te houden. Heel goed. Want ooit komt er een dag dat ieder van ons door jullie vastgehouden wordt. In het zwartste moment van het leven.
Bron: Tribaal kantoorgedoe
Door: Danielle Braun
Danielle Braun over Tribaal Kantoorgedoe
