Elk spel is een wereld die zich in fasen ontwikkelt, en wel als volgt: verbeeld je de wereld, creëer de wereld, open de wereld, exploreer de wereld en sluit de wereld. Met een spel kun je zakelijke uitdagingen onderzoeken, samenwerking verbeteren en nieuwe ideeën opdoen.
Gamestorming
Gamestorming gaat specifiek over het creëren van spelwerelden voor het verkennen en onderzoeken van zakelijke uitdagingen, om samenwerking te verbeteren en om nieuwe inzichten te genereren in de manier waarop de ‘echte wereld’ werkt en welke mogelijkheden er verborgen liggen. Spelwerelden zijn alternatieve werkelijkheden, parallelle werelden die we kunnen scheppen en verkennen – met onze verbeelding als enige beperking. Een spel kan zorgvuldig vooraf worden ontworpen of ter plekke in elkaar worden gezet met een paar materialen die je toevallig bij de hand hebt. Een spel kan een kwartier of enkele dagen duren.
Het aantal mogelijke spellen is oneindig, net als het aantal mogelijke spelwerelden. Door je mogelijke spelwerelden te verbeelden en door die te creëren en exploreren, open je de deur naar baanbrekend denken en échte innovatie.
De evolutie van de spelwereld
Elk spel is een wereld die zich in fasen ontwikkelt, en wel als volgt: verbeeld je de wereld, creëer de wereld, open de wereld, exploreer de wereld en sluit de wereld.
Verbeeld je de wereld. Voordat het spel begint, moet je een mogelijke wereld voor je zien, een tijdelijke ruimte waarbinnen spelers alle denkbare ideeën en mogelijkheden kunnen verkennen.
Creëer de wereld. Een spelwereld wordt gevormd door hem grenzen, regels en artefacten te geven. Grenzen zijn de ruimtelijke en temporele grenzen van de wereld, het begin en eind en de randen ervan. Regels zijn de wetten die de wereld bepalen. Artefacten zijn de objecten in je spelwereld.
Open de wereld. Een spelwereld kan alleen worden betreden als de spelers het over die wereld eens zijn. Om tot overeenstemming te komen, moeten ze de grenzen, regels en artefacten van het spel begrijpen, waarvoor die staan, hoe ze werken enzovoort.
Exploreer de wereld. De doelen van het spel zijn de drijvende kracht achter exploratie; ze zorgen voor de noodzakelijke spanning tussen de aanvankelijke toestand van de spelwereld en een of andere geambieerde staat. De doelen kunnen vooraf al zijn gedefinieerd of pas door de spelers worden gedefinieerd binnen de context van het spel. Als zij de wereld eenmaal hebben betreden, proberen ze hun doelen te realiseren binnen de beperkingen van het systeem van de spelwereld. Ze hebben interactie met artefacten, testen ideeën, proberen allerlei strategieën uit en passen zich aan veranderende omstandigheden aan terwijl het spel zich ontvouwt, vanuit de gezamenlijke drang om hun doelen te bereiken.
Sluit de wereld af. Een spel is afgelopen als de doelen van het spel zijn bereikt. Dat geeft de spelers voldoening en een gevoel van bekwaamheid. Toch is het bereiken van het doel niet de kern van het spel, het is meer een ‘startsein’ om de spelruimte ceremonieel af te sluiten. De kern van het spel is het spel zelf, het exploreren van de denkbeeldige ruimte tijdens het spel en de inzichten die uit die exploratie voortkomen.
Verbeeld je de wereld, creëer de wereld, open de wereld, exploreer de wereld en sluit de wereld dus. De eerste twee fasen gaan over het spelontwerp, de resterende drie fasen over het eigenlijke spel. Als een spel eenmaal ontworpen is, zijn er dus nog maar drie fasen: open de wereld, exploreer de wereld en sluit de wereld af. Zo’n spel kan oneindig vaak worden gespeeld.
Basisspel: 7P-framework
1 speler 20-120 min.
Doel van het spel
Elke bijeenkomst verdient een plan. Een geweldig plan biedt geen garanties op een geweldig resultaat maar helpt je wel om fundamenten te leggen die je verder kunt uitbouwen. Met het 7P-framework breng je die fundamenten in kaart.
Zo speel je het
Gebruik de volgende punten als checklist. Als je bij de voorbereiding van een bijeenkomst deze 7 P’s in acht neemt, komt dat je focus en resultaten ten goede (ook als je maar weinig tijd hebt).
Purpose (doel). Waarom wil je deze bijeenkomst organiseren? Als voorzitter moet je dat helder en bondig kunnen aangeven. Kijk naar de urgentie: wat is er aan de hand? Wat is het probleem? Kun je dat moeilijk aangeven, vraag je dan af of de bijeenkomst wel echt nodig is.
Product (artefact). Welk specifiek artefact wil je produceren via de bijeenkomst? Waar is het goed voor? Hoe ondersteunt dat artefact je doel? Als je bijeenkomst riekt naar ‘veel gepraat, weinig resultaat’, kan een concreet ‘eindproduct’ dat wellicht veranderen.
People (aanwezigen). Wie moeten er zijn? Welke rol hebben de deelnemers? Een manier om een gerichte lijst samen te stellen, is denken in termen van vraag en antwoord. Welke vragen beantwoorden we via deze bijeenkomst? Welke mensen kunnen die vragen beantwoorden?
Process (methode). Via welk programma of welke agendapunten wil je het ‘eindproduct’ tot stand brengen? Van alle 7 P’s is dit je beste kans om vooraf al met de genodigden samen te werken. Stel samen de agendapunten op; dat zorgt ervoor dat de deelnemers inderdaad komen en het vergroot hun betrokkenheid.
Pitfalls (valkuilen). Wat zijn de ‘risico’s’ bij deze bijeenkomst en hoe pakken we die aan? Denk aan zoiets eenvoudigs als het opstellen van regels (‘geen laptops’, ‘geen smartphones’). Of geef aan welke onderwerpen niet aan de orde komen.
Prep (voorbereiding). Wat is nuttig om vooraf te doen? Je kunt de deelnemers bijvoorbeeld verzoeken om vooraf wat door te lezen of te onderzoeken of ze vooraf ander huiswerk geven.
Practical concerns (huishoudelijke zaken). Dit zijn de logistieke facetten van de bijeenkomst: het waar en wanneer en – ook heel belangrijk – wie de lunch komt brengen.
Strategie
- Elk van de 7 P’s kan de andere P’s beïnvloeden of veranderen, iets waarmee je bij je planning rekening moet houden. Vind je bijvoorbeeld dat sommige deelnemers slechts bij een deel van de bijeenkomst aanwezig hoeven te zijn, dan verandert het proces.
- Betrek anderen bij het opzetten van de bijeenkomst. Dat vergroot de effectiviteit.
- Terugkerende vergaderingen gaan soms een eigen leven leiden. Het oorspronkelijke doel kan dan uit zicht raken. Dat voorkom je door je steeds opnieuw af te vragen: waarom komen we nu bij elkaar?
- Maak de 7 P’s zichtbaar tijdens de bijeenkomst. Deze referentiepunten kunnen deelnemers helpen om zich te concentreren op waar het om te doen is.
- Zorg ervoor dat je een plan hebt – maar verwacht dat het verandert. De 7 P’s zijn een raamwerk voor het voorbereiden van bijeenkomsten maar kunnen je niet het voorzitterschap uit handen nemen. Er gebeuren ongetwijfeld onverwachte dingen. Als voorzitter moet je je daaraan aanpassen.
Bij de voorbereiding van veldslagen heb ik altijd ondervonden dat een plan zinloos is, maar planning onontbeerlijk. – Dwight D. Eisenhower
– Het 7P-framework wordt toegeschreven aan James Macanufo.
Bron: Dave Gray, Sunni Brown en James Macanufo, Gamestorming. Spellen voor vernieuwers en veranderaars, Vakmedianet, Deventer, 2012
