Afstemmen op de frequentie van de geadviseerde

Als adviseur is het belangrijk dat je afstemt. Want de geadviseerde zal zich makkelijker laten beïnvloeden als hij het gevoel heeft dat de adviseur op zijn golflengte zit. We stemmen als het ware af op de frequentie van geadviseerde.

Afstemmen op verschillende niveaus

Kleding

We trekken kleding aan die bij een gelegenheid, een organisatiecultuur, een persoonlijkheidstype past. Voor de Raad van Bestuur kleden we ons formeler dan voor een bezoek aan de werkvloer. Wanneer we bij een bank werken gelden andere kledingcodes dan wanneer we in het welzijnswerk werkzaam zijn.

Lichaamshouding

Door de lichaamshouding van de ander te spiegelen geeft de adviseur aan dat hij op hetzelfde niveau zit als geadviseerde. Zit deze ontspannen, de adviseur neemt ook een ontspannen houding aan. Zit geadviseerde op het puntje van zijn stoel, de adviseur buigt zich geïnteresseerd voorover. Onze natuurlijke neiging is soms het omgekeerde te doen. Er komt iemand helemaal over de rooie binnen en we zeggen: ‘Ga eens rustig zitten’. Beter is zelf ook op te staan en zo op dezelfde golflengte te komen. Niets maakt iemand die al depressief is depressiever dan allerlei goedbedoelende lieden die hem wijzen op de prachtige dingen die er nog in de wereld zijn, onder de kreet ‘Kop op’. Beter is ook het hoofd te buigen en te mompelen dat het er wel erg somber uit lijkt te zien. Dan word je iemand met wie gesproken kan worden.

Taalgebruik

We stemmen af op het taalgebruik van de ander, bijvoorbeeld door hetzelfde abstractieniveau te bezigen. We proberen letterlijk de taal van de ander te spreken door dezelfde woorden te gebruiken. Veel groepen hebben een eigen groepsjargon. Zo verkoopt een computerleverancier geen computers (in dozen) maar zet boxen weg, spreken medici Latijn en is het ‘-ogen’-jargon algemeen bekend gemaakt door de stukjes van Jan Blokker (… ergens een stuk onrust in dit bedrijf, weet je wel). We kunnen letten op visueel (ik heb er een beeld van, er gaat mij een licht op), auditief (er gaat een belletje rinkelen, ik heb de klok horen luiden), kinesthetisch (ik voel het aan mijn water, het ‘Fingerspitzengefühl’), olfactorisch (ik ruik business, er zit een luchtje aan deze zaak) taalgebruik of taalgebruik dat aan smaak refereert (er zit een vies smaakje aan deze zaak, ik proef een onderliggend conflict), of taalgebruik dat alleen de boodschap bevat. Hoe beter we de taal van de ander spreken, hoe makkelijker het is om contact te krijgen.

Stemgebruik

Sommige mensen praten erg bedachtzaam, andere hebben een spraakwaterval. We kunnen letten op intonatie, beslist of aarzelend spreken, to the point of wijdlopig, volume, toonhoogte, enzovoort.

Persoonlijkheidstype

In paragraaf 2.2 (van het boek Adviseren als tweede beroep) is een aantal persoonlijkheidstypen besproken. Bijvoorbeeld, wanneer we afstemmen op introverte mensen zorgen we ervoor dat ze tijd krijgen om zelf te denken. Een extravert persoon vormt zich al pratend een beeld, die sturen we geen lange, schriftelijke stukken. Verbeteraars bieden we structuur, overzicht, een praktische benadering, niet te grote stappen, vernieuwers geven we een ruim kader waarin ze zelf mee kunnen denken. Bij denkers ligt het accent op de inhoud van het advies. Er moet een goede, logische, niet aanvechtbare onderbouwing zijn. Bij voelers leggen we het accent op draagvlak en consensus over de aangeboden oplossing. Ieder persoonlijkheidstype vraagt zijn eigen benadering. Bron: Adviseren als tweede beroep Door: Hannah Nathans

Het boek: Adviseren als tweede beroep

Adviseren als tweede beroep geeft vele handvatten die in de praktijk bruikbaar zijn. Die meteen resultaat opleveren. (Aanstaande) interne adviseurs kunnen ze gebruiken om hun adviezen gerealiseerd te krijgen.

• Meer informatie over Adviseren als tweede beroep >>>