Kun je een beetje in iets geloven? Een prachtige vraag. En zo staan er nog meer mooie vragen in dit boek waarin de lezer meereist met antropoloog Jitske Kramer naar Togo. We stappen in de wereld van de voodoo van voodoo-priester Messanh.
Het antwoord op de vraag hierboven kan ik je niet geven. Wel kan ik je zeggen dat je dit vierkante boekje met prachtige foto’s niet ‘een beetje’ kunt lezen.
Dit boek biedt je het verhaal van een reis die Kramer maakte met fotograaf Rein van der Zee. Je vangt als lezer een glimp op van voodoo; een eeuwenoude religie die zich natuurlijk niet volledig laat doorgronden. Daarom is het bovenal een persoonlijk verslag vol belevenissen van Kramer. Als lezer voelde ik mij voortdurend aangetrokken tot voodoo en gelijktijdig was er ook de afstoting. Heel dubbel. Er is als het ware de fascinatie voor het intrigerende ‘andere’ en ook steeds het ons welbekende oordeel om het andere vreemd te vinden. Het woord voodoo komt van het woord vodun, dat spirit en god en mysterie betekent. Er wordt ook wel gezegd, schrijft Kramer, dat het woord komt van vous deux, wat ‘twee’ betekent.
