Leidinggevenden pleasen hun medewerkers te veel omdat ze bang zijn dat hun medewerkers ontevreden zijn en daardoor weglopen. Nu de arbeidsmarkt krap is en veel bedrijven kampen met personeelstekorten, zijn leidinggevenden niet alleen gefocust op het werven van nieuwe mensen. Ze doen er ook alles aan om het bestaande personeel te behouden.
Dat doen ze door eindeloos tegemoet te komen aan allerlei wensen van medewerkers, ook al zijn deze niet reëel. Zoals salarisverhogingen geven ondanks matige prestaties, accepteren dat medewerkers afspraken niet nakomen en toestaan dat zaken die ‘niet leuk zijn’ om te doen, niet opgepakt worden.
Logische strategie?
Het lijkt een logische strategie in een krappe arbeidsmarkt met een recordaantal vacatures. Maar wat leiders doen is Rupjes Nooitgenoeg creëren, die zeer ontevreden zijn als ze wél een keer “nee” krijgen of als ze worden aangesproken op het nakomen van afspraken en verplichtingen. Dan zijn ze direct ontevreden en verlaten ze de organisatie alsnog.
Tevredenheid en behoud van medewerkers bereiken leidinggevenden dus niet door alsmaar tegemoet te komen aan de wensen van hun medewerkers. Uiteindelijk geven ze daarmee verwachtingen die ze op de langere termijn niet na kunnen komen. Ze voeden dus de ontevredenheid en het verloop.
Gewoon leiding geven
Beter is dat leidinggevenden altijd ‘gewoon’ leiding blijven geven en dus duidelijk zijn over wat hun medewerkers wel of niet kunnen krijgen, wat ze wel of niet moeten doen en waar ze wel of geen recht op hebben. Pleasen gaat op de langere termijn niet helpen, duidelijkheid is wél een duurzame strategie voor tevredenheid en het behoud van medewerkers.
Door: Charlotte van Asseldonk,
Leiderschapscoach en eigenaar deTalentenleider
