Twee kapers op de kust
Doen we de goede dingen? Dingen doen we toch wel, of we ze als goed betitelen is een tweede. Wat […]...
Afgelopen vrijdag was ik op de Global Leadership Summit, een wat mij betreft erg inspirerende en erg on-Hollandse leiderschapsconferentie die dit jaar in maar liefst 135 landen wordt uitgezonden en in 60 talen wordt vertaald. En uiteraard gaat het over leiderschap, waarbij ook de insteek vaak net ff anders dan we vaak gewend zijn. Veel vaker gaat het over leiderschap als keuze. Wat vraagt het van je en ben je bereid dat te geven? Wat heb je nodig om je dromen te realiseren en je omgeving positief te beïnvloeden? Ik houd ervan.
Dit jaar sprak onder anderen Patrick Lencioni, hij is een gerenommeerd organisatieadviseur, leiderschapscoach en bestsellerauteur. Hij sprak over de drive die je als leider moet hebben. Ik houd er niet zo van om dienend-leiderschap als leiderschapsmodel te zien, zei hij. Want feitelijk is het de enige ware vorm van leiderschap. Ben je bereid anderen te dienen? Of ben je, zoals hij dat noemt, beloning-gedreven, wil je alleen maar leider zijn voor wat het jou oplevert? Ik deelde er al iets over op Twitter en dat maakte veel reacties los. Mensen vroegen zich af of je dat zomaar mag zeggen, we hebben toch een dingetje in Nederland met een concept als ‘enig ware’. Iedereen die claimt de waarheid in pacht te hebben kan rekenen op een storm aan kritiek. Ook al zou hij of zij gelijk hebben. We houden daar gewoon niet van in Nederland. En we houden er ook niet van omdat we dit eigenlijk niet willen horen. Want we weten best wel dat veel van de mensen op hoge posities beloning-gedreven zijn. En daar mag je niets van zeggen uiteraard. Meer inhoudelijke reacties heb ik ook gezien. We denken dan dat een dienend-leider niet ingrijpt. Alsof hij of zij soft is. Alsof dienen niet effectief is. Nou, de literatuur denkt daar heel anders over. En onze vriend Simon Sinek ook. Hij deelde deze week deze quote: Followers want to be taken care of, leaders want to take care of others. Ben je als leider bereid zorg te dragen voor anderen? Of verwacht je dat ze zorg dragen voor jouw behoeften? Of zoals Patrick Lencioni het beschrijft: ben je bereid je eigen belang, je ongemak, je populariteit opzij te zetten om te doen wat nodig is, wat de situatie vraagt, wat mensen van je nodig hebben? Leiderschap is geen walk in the park, het is hard werken! Wil je dat wel? Of ben je misschien meer beloning-gericht, op zoek naar wat het jou oplevert? In de definitie van Simon Sinek maakt dat je tot een volger, niet een leider. Tijd voor een grondig zelfonderzoek dan."*" geeft vereiste velden aan