Milieu- en energievraagstukken, minder en duurdere grondstoffen…. ‘Er komt misschien wel veel te veel op ons af’, voorspelt directeur Economie en Politiek MVO Nederland Michel Schuurman. Die waarschuwing is er dus, maar voorsorteren op een circulaire toekomst gaat nog mondjesmaat. ‘We moeten fundamenteel gaan veranderen’, stelt Schuurman. ‘Maak tijd om na te denken. De factor tijd wordt onderschat.’
Gevraagd naar waar we op een schaal van nul tot tien staan wat betreft een circulaire economie, komt Schuurman tot een bedroevend rapportcijfer. ‘Ik denk een 1,5. Dat is niet heel hoog, maar wel de realiteit.’ Toch is hij positiever dan het cijfer doet vermoeden. ‘In 2011 was praten over circulaire economie een incrowdfeestje.’ Nu zijn er elke week meerdere bijeenkomsten door het hele land. Er zijn ook afdoende voorbeelden dat circulair produceren mogelijk is. Auto’s kennen meerdere levenscycli, worden gedeeld en gerepareerd en compleet gerecycled na de levensduur. De uitdaging zit nu vooral nog in emissies. Koffieprut is voedingsbodem voor de champignonteelt, fietspaden zijn gemaakt van gerecycled plastic, zeecontainers worden huizen en gebouwen worden zodanig ontmanteld dat onderdelen weer gebruikt worden in nieuwe huizen. Schuurman: ‘En dan begint het dus met dat je niet alles dicht moet kitten in huis, maar zo bouwen dat onderdelen ook echt te scheiden zijn.’ Voorbeelden te over, maar Schuurman is toch kritisch: ‘Als je goed kijkt, zijn 80 van de 120 circulaire voorbeelden op onze site al drie jaar oud. Nieuwe bewijslast voor een haalbare circulaire economie is er maar mondjesmaat.’ Hij noemt de Ocean Clean Up als voorbeeld daarbij. ‘Iedereen vindt het mooi dat we plastic uit de oceaan halen. Maar het ontslaat ons vaak ook van de plicht om zelf te veranderen. Iemand anders ruimt onze rotzooi op. Mooi.’