In ons webessay “kruispunt Europa” (2015) van het WI voor het CDA laten we aan de hand van een wetenschappelijk gevalideerd model zien dat de Europese Unie zich als organisatie niet anders gedraagt dan een willekeurig andere organisatie. Elke organisatie, zo ook de Europese Unie, doorloopt vier ontwikkelingsfasen. Op basis van het model kunnen keuzes gemaakt worden waardoor de organisatie kan voortbestaan. De vraag is of de ongecontroleerde Brexit duidt op de veranderende structuren van een organisatie in verval of juist de aanzet vormt voor de heruitvinding van de Europese Unie.
Er zijn vier scenario’s denkbaar:- We gooien de handdoek in de ring en verklaren Europa failliet
- We gaan repareren. Voor hen die alleen geld en markt zien, misschien een reële optie, maar dan zou het op peil brengen van socialisatievermogen (draagvlak) toch echt een voorwaarde zijn. Het Christelijk-Sociaal congres noemt dit “De kracht van verbondenheid”.
- Terug naar enkel de focus op de gezamenlijke markt is wat ook het Brexit kamp c.s. bepleit. Dergelijk terugkeren naar een vorige fase is iets wat in het bedrijfsleven wel vaker wordt gedaan. De praktijk leert dat daar een hoge prijs voor moet worden betaald in de vorm van het verliezen van geld en van marktaandeel, de interne verhoudingen komen onder druk te staan.
- Wij pleiten voor doorstappen naar een volgende fase. Volgens het model is dat het introduceren van een periode van grotere flexibiliteit, waarbij saamhorigheid niet wordt afgedwongen door regels en procedure, maar vooral door het onderstrepen van de gemeenschappelijk waarden en het streven naar een nieuw gemeenschappelijk ideaal.