Met het overzetten van een individueel mentaal proces naar een groep wordt het spannend. Nu heb je ineens met vele individuen te maken, de som der individuen en alles wat er zich tussen de individuen afspeelt. Daar ontstond bij ons de behoefte aan een architectuur, zodat je grip hebt op het proces van besluitvorming en tegelijkertijd grip hebt op de groepsdynamiek. Met deze dubbele grip zorgen de vier stappen voor een succesvolle gezamenlijke besluitvorming.
Om grip te krijgen op het proces van besluitvorming, kun je besluitvorming zien als een ontwerpvraagstuk. Je bedenkt en ordent de strategische vragen, interventies en werkvormen vooraf. Dit betreft het design: een functionele ordening van vragen die de kans vergroot op een resultaatgericht besluit. Naast het design is er de proceskant. Dit gaat over de dynamiek en interacties tussen de groepsleden en het wel of niet opleveren van antwoorden op de strategische vragen. Deze kant van besluitvorming laat zich vooraf lastig voorspellen. Het kan zijn dat wat er tevoren is bedacht anders uitpakt. Dat heeft alles te maken met de complexiteit: veel stakeholders, onderstromen, belangen, drijfveren en gevoelens en een veelvoud aan perspectieven. Deze complexiteit komt pas aan het licht in het hier-en-nu, zodra je in contact komt met je groep en gaat werken aan het vraagstuk. We noemen dit het groepsproces. Kortom, er zijn twee invalshoeken: het design is ‘dat wat tevoren is bedacht’ en het groepsproces is ‘dat wat er gebeurt’.