Chief Executive Officers (CEO’s) uit de oude economie spreken, als het gaat over duurzaam gedreven innovatie, graag over een duivels dilemma. Ze moeten kiezen, zeggen ze, tussen de sociale en ecologische voordelen van duurzame ontwikkeling en innovatie enerzijds en de ingewikkelde procesveranderingen en hoge investeringskosten anderzijds. Dat klinkt plausibel, maar dat is het niet.
Zeker, de argumenten zijn talrijk:- Ontwikkeling van duurzame producten zet ons op achterstand ten opzichte van concurrenten in ontwikkelingslanden
- Toeleveranciers kunnen niet verduurzamen
- De consument wil – zeker in crisistijd – niet betalen voor duurzaamheid. En zo kunnen we nog wel even doorgaan.