We kennen het issue: in de directiekamers vind je nog steeds te weinig vrouwen. Bedrijven hebben een goede reden om de scheefgroei als de wiedeweerga recht te zetten: geld.
In de VS is het beeld niet veel anders dan in andere moderne westerse landen. Bijna 40% van de MBA-afgestudeerden en 40% van de managers is vrouw, en die percentages zie je in de C-suite amper terug. Niet alleen om reden van rechtvaardigheid zou je iets aan dat vrouwentekort moeten willen doen.
Noorwegen versus Japan
Uit onderzoek aan het Peterson Institute for International Economics onder 22.000 firma’s wereldwijd blijkt dat ondernemingen met meer vrouwen in de C-suite domweg winstgevender zijn. In 2014 had bijna 60% van de onderzochte ondernemingen geen enkele vrouw in de RvC, iets meer dan de helft had geen enkele vrouw in de C-suite, en minder dan 5% had een vrouwelijke CEO. De verschillen per land zijn overigens groot: in landen als Noorwegen, Letland, Slovenië en Bulgarije is minstens 20% van de commissarissen en executives vrouw, in een land als Japan hooguit 2,5%. Ook zijn er verschillen per bedrijfstak: sectoren als financiële diensten, gezondheidszorg, nutsbedrijven en telecom hebben meer topvrouwen dan sectoren als grondstoffen, technologie, energie en productie.
Vrouwen verdienen meer
De aanwezigheid van topvrouwen vertaalt zich naar een opmerkelijk gegeven in de financiële optelsom. Als je gaat van bedrijven zonder vrouw in de top (CEO, RvC en executiveposities) naar bedrijven met een vrouwelijk aandeel van 30%, zie je een toename van de nettomarge met 1 procentpunt. Dat komt gemiddeld neer op 15% meer winstgevendheid. Het effect is het grootst als je meer vrouwelijke executives hebt. Bedrijven met vrouwen in de RvC of een vrouwelijke CEO doen het niet beter dan bedrijven zonder vrouwelijke commissarissen of met een mannelijke CEO.
De onderzoekers denken dat dit twee oorzaken heeft. Ten eerste: bij aanwezigheid van meer vrouwelijke executives is de diversiteit aan vaardigheden binnen het topmanagement groter. De prestaties van medewerkers worden dan effectiever gemonitord. En ten tweede: als er minder seksediscriminatie in de managementgelederen is, speculeren de onderzoekers, leidt dat tot een opener cultuur – wat helpt om onbevooroordeeld getalenteerde mensen te werven, promoveren en vast te houden.
Bron: Harvard Business Review, 8-2-2016
