Wat hebben de visies van onze voorouders van ongeveer 2400 jaar geleden te maken met onze wereld in 2024? Hoe hebben zij onze gedachten en handelen gevormd en ons een beeld van menselijke ontwikkeling doorgegeven?
Als je als coach, leider, therapeut of consultant werkzaam bent in de wereld van menselijke groei dan is de kans klein dat je een connectie legt tussen jouw werk en de wereld van voor Christus. Toch zijn jouw vooropleiding, de methodieken en visies die je gebruikt en de instrumenten die je inzet het resultaat van een heftige interventie in de geschiedenis van het menselijk bewustzijn.
Sophia
In de periode tussen 600 en 400 voor Christus werden de beelden van de vrouwelijke Godin ‘Sophia’ door mannelijke priesters uit de tempels gesloopt als een startschot van een periode die ook wel het ‘patriarchale tijdperk’ wordt genoemd. Wij zijn de kinderen van een tijd waarin de masculiene energie zijn hoogtepunt aan het bereiken is. Sophia werd gerepresenteerd door een boom en stond symbool voor de natuur en zij was gelijkwaardig aan haar mannelijke evenknie. In de meeste culturen vond daarna een proces plaats dat zich gedurende eeuwen voltrok waarin de geestelijke wereld boven de materiele werd geplaatst. Het mannelijke boven het vrouwelijke. De theoloog en historicus Anninne van der Meer zet in haar boek ‘Van Sophia tot Maria’ helder uiteen hoe de mensheid van een directe connectie met het Goddelijke in de natuur groeide naar de ‘filo-sofie’ de liefde voor een Sophia die totaal vergeestelijkt werd. De denkende mens plaatste zichzelf boven de natuur tot op het niveau dat het denken als het meest wezenlijke van de mens werd gezien, het ‘cogito ergo sum’ van Descartes.
Dominantie van masculiene vermogen
De dominantie van de masculiene vermogens heeft ons een technologische revolutie opgeleverd en de mogelijkheid van individuele groei. In de wereld van Sophia waren we als mensen verbonden aan de stamrituelen en een symbiose met de natuur. Kennelijk wilde het menselijk bewustzijn zich bevrijden van de dwingende natuurkrachten en wilde het zich verheffen boven alle andere natuurwezens. Daarmee hebben we een technologische wereld geopend en een natuurlijke wereld gesloten. We zijn zo gedomesticeerd geraakt dat we zelfs geloven dat we ‘de natuur ingaan’ als we een wandeling in het bos maken. We realiseren ons niet eens meer dat we de natuur zelf zijn.
De wereld van coaches, managers, consultants, therapeuten en begeleiders houdt zich voornamelijk bezig met de masculiene vermogens. Het beter begrijpen, het analyseren, het systemisch doorzien, het focussen, het doen. Veel van het werk van begeleiders bestaat uit het voeren van gesprekken op afstand van de praktijk waarbij het denken analytisch wordt ingezet. De patriarchale invloed is merkbaar doordat alles ‘op afstand’ wordt gezet in de geestelijke wereld. De begeleider maakt gebruik van wat ‘professionele afstand’ wordt genoemd. We zijn zelfs gaan geloven dat een (analytisch) gesprek helend is. Onze verre voorouders zouden ons bevreemd aankijken. Jullie geloven dat de mannelijke verhelderende beweging genoeg is? Wat doen jullie dan met de vrouwelijke helende beweging? Hoe zorgen jullie dat de inzichten belichaamd worden? Waarom maken jullie een onderscheid tussen geest en lichaam, dat bestaat toch helemaal niet?
Feminiene kracht leidend
In de wereld van Sophia waarin ik jarenlang werkzaam ben geweest als sjamaan, is de feminiene kracht leidend. Hier bestaat professionaliteit uit het vermogen om nabij te zijn. De denkkracht wordt gebruikt voor reflectie, het vermogen om alles te zien als een spiegel van de eigen binnenwereld. Hier staat de mens middenin de natuur, gelijkwaardig aan alle andere wezens en krijgt daarmee de mogelijkheid om van planten en dieren te leren. Ik heb zeker evenveel van planten, dieren en natuurkrachten geleerd over de realiteit dan in mijn jaren op de universiteit en mijn jaren als consultant.
Van paarden heb ik geleerd om te wachten met een interventie totdat er voldoende levenskracht in een systeem is. Van wolven heb ik geleerd wat mijn oertype is en welke natuurlijke rol ik in een groep mensen in te vullen heb. Via de raaf heb ik de connectie tussen de magische en de praktische wereld leren leggen. Van de maan heb ik geleerd wat pure reflectie is. Van de dood heb ik geleerd om volledig los te laten en levensfases echt af te sluiten. Via planten heb ik de verwondering over het grote hier en nu leren ervaren. Van wijze mensen heb ik geleerd om mijn schaduw liefdevol te accepteren. Er is een volledige natuurlijke wereld beschikbaar om van te leren en het wordt de hoogste tijd dat we gebruik leren maken van de andere helft van ons potentieel.
Beide krachten zijn nodig
In mijn boek ‘De sjamaan en de manager’ staat de ‘de manager’ symbool voor de overlever in ons die grip wil houden op de natuurlijke dynamieken. De ‘sjamaan’ representeert de verbinding in ons met de oerkrachten van de natuur. Het vermogen om gebruik te maken en mee te bewegen met de natuurlijke stroom. Voor een evenwichtige groei zijn beide krachten nodig. Doordat we onszelf een paar millennia geïndoctrineerd hebben met de masculiene kracht is juist nu grote aandacht nodig voor het repertoire van de feminiene kracht.
Waar hij gebruik maakt van analyse en overzicht, maakt zij gebruik van reflectie en inzicht. Waar hij gebruik maakt van wilskracht en focus, maakt zij gebruik van passie. Waar hij de spanning en actie benut, weet zij hoe zaken via ontspanning en inactiviteit gerealiseerd kunnen worden. Waar hij gebruik maakt van emotionele ‘programma’s’ om te overleven, gebruikt zij haar natuurlijke sensitiviteit in het leven. Waar hij de energie richt op een ‘zinnige’ leven richt zij haar aandacht op zin in het leven. Vaardigheden die de masculiene kant niet beheerst zijn wachten, reflecteren, afblijven, dankbaar zijn, vertrouwen, echt verbinden, loslaten en luisteren naar de eigen innerlijke natuur. Het is de hoogste tijd dat juist deze vaardigheden de aandacht krijgen van iedereen die zich aan menselijke groei heeft verbonden.
Zelf heb ik het geluk gehad dat ik via het sjamanistische werk samen met Sara Hermanides heb mogen leren hoe je als begeleider natuurlijke krachten kan benutten. In onze ceremonies hebben we de kans gehad om de magie van het oer-vrouwelijke te onderzoeken. Sara doet dat op een geheel feminiene manier via de directe ervaring van Sophia. Je hoeft geen sjamaan te zijn om de oervrouw in jezelf te activeren. Deze kracht hoort van nature bij ons allemaal. Ze is alleen slapend aanwezig geweest en wacht erop om wakker gemaakt te worden.
De unieke intensive ‘De Sjamaan en de Manager, Wild en Wijs’ op 15 november staat in het teken van het activeren van natuurlijke vermogens.
Door: Sven Goedbloed
De afbeelding is gegenereerd door AI
