Het is vandaag mijn dag, want het is de Be late For Something Day, oftewel, de Kom Ergens Te Laat Voor Dag. En ja, ik kom vaak te laat, of ik vergeet iets als ik wel op tijd ben. En dat al mijn hele leven. Vaak heb ik het gevoel dat ik als ik wel op tijd vertrek, ik ook tegenslag heb waardoor ik alsnog te laat ben. Tot grote ergernis van degenen die wel keurig op tijd zijn.
Altijd te laat
Bij mijn duikvereniging OWSVD (OnderWater SportVereniging Dronten) staan de meeste duikers van de club hun duikset al op te bouwen als ik de parkeerplaats bij de Casteleynsplas in Emmeloord kom opgereden. Ik was wat laat, maar kon het nog wel halen, maar toen stond ik als eerste in de rij te wachten voor de Ketelbrug die openging. Op kantoor ben ik vaak fashionably late, ook als ik een trein eerder pak, want dan gaat er onderweg iets anders mis. Voor vergaderingen ben ik ook vaak net iets te laat. Op school was ik ook altijd te laat, bij feestjes ben ik nooit als eerste aanwezig (maar vaak wel als laatste weg), ik heb starts gemist van triatlons en wielerwedstrijden, gefrustreerde teamgenoten van de voetbalclub in de app: Waar blijf je nou? Het is echt zoals de band Fratsen bezong in hun onvolprezen nummer Te laat: Ik ben altijd te laat, pas als iedereen naar huis gaat, heb ik aangeklopt, is het feest al gestopt.’
En vind ik dat leuk? Nou, nee, maar ik heb eigenlijk geen idee. In de 45 jaar dat ik inmiddels op aarde ben heb ik echt wel alle trucjes geprobeerd om op tijd te zijn. Volgens mijn moeder was het maar goed dat mijn hoofd vastzat, want anders zou ik dat nog vergeten. Volgens mijn vader kwam het omdat ik 8 weken te vroeg was geboren, en dat de rest van mijn leven aan het compenseren was. De sergeant-instructeur in het leger vond dat ik mijn horloge maar vijf minuten vooruit moest zetten en dan die tijd volgen (ik: maar dan weet je toch dat je horloge verkeerd staat). Anderen zeiden dat ik een planning op papier moest maken en me daaraan houden. Of vertrek een kwartier eerder.
Hoe komt dat nou?
Maar goed, waarom is de Bet Late For Something Day nu mijn dag. Hoe komt het dat sommige mensen chronisch op tijd zijn, en andere mensen chronisch te laat? Volgens Grace Pacie, auteur van het boek Late zit het zo:’ Mensen die te laat komen hebben vaak bepaalde eigenschappen die daar mee gepaard gaan. Ze zijn bijvoorbeeld sneller verveeld en beginnen dan vaak aan iets nieuws voordat ze het andere af hebben. Daarnaast zijn ze vaak rommeliger, ook in hun hoofd.’ Dat kan kloppen, ik schreef al eerder een artikel over mijn rommelige bureau, en over verveling en bore-outs (en ja, daar heb ik ook last van gehad).
Maar goed, ik moet het mezelf ook niet te gemakkelijk maken, want ik heb nog nooit een vliegtuig gemist (nu heb ik ook maar een keer of 8 gevlogen, dus mijn CO2-footpint is best aardig), dus het kan wel als het moet. Pacie verklaart dat zo bij Mens Health: ‘We kunnen wel op tijd zijn, als het er maar toe doet. Zodra er consequenties verbonden zijn aan te laat komen, zoals een vliegtuig missen, zijn we ons sneller bewust van de tijd.’
Maar psycholoog Jeff Conte van de San Diego University vindt het toch meer iets wat in het karakter van iemand zit, waardoor ik er toch niks aan kan doen. Conte zegt in De Quest dat laatkomers meerdere taken tegelijk doen waar ze ook nog eens tussen switchen. Ze staan zogezegd polychroon in het leven. En dat staat tegenover de mensen die monochroon in het leven staan. Die mensen doen 1 ding tegelijk en beginnen pas aan iets nieuws als de vorige taak klaar is. Daarbij blijkt uit onderzoek van Conte ook dat creatieve mensen vaker te laat zijn, omdat ze de tijd verkeerd inschatten. Daarbij scoren extraverte mensen ook hoger op de te- laat-kom-ladder. En dat zijn toch wel eigenschappen die bij mij passen.
Wat te doen?
Maar wat moet ik dan doen om toch op tijd te komen? Volgen Pacie zal ik echt flink mijn billen moeten branden: oftewel vragen om duidelijke deadlines met ernstige consequenties als ik te laat kom. Ik hoop dan ook dat mijn mededuikers van de OWSVD dit niet lezen, want ik vrees dat ze ondanks dat zij wel op tijd zijn, toch de creativiteit hebben om vreselijke dingen te bedenken waar ik slachtoffer van word als ik weer eens te laat onder water verschijn.
Door: Eduard van Brakel
Eduard is naast chronisch te laat ook eindredacteur van Boom Management. Samen met hoogleraar Bas Kodden schreef hij het boek Leidinggeven is omgekeerd opvoeden.
