Teamwork kan een uitdaging zijn op zich. Zeker nu. Samenwerken op afstand, terwijl iedereen vanuit huis werkt. Of juist samen op locatie werken, met inachtneming van de anderhalve-meter-regel. Nauwelijks werk hebben en oplossingen moeten bedenken voor je team. Of het juist krankzinnig druk hebben vanwege de corona-tijd. Het is maar net in welke sector of rol je werkt, wat het effect is van deze Corona-periode. Maar het beïnvloedt ons allemaal, privé en veelal ook in werk.
Oplopende druk
Onder grote druk en bij alsmaar aanhoudende tegenwind wordt teamwork er niet makkelijker op. Je wordt met jezelf én met elkaar geconfronteerd. Met je motivatie en commitment. Met je kwaliteiten. Maar juist ook met je schaduwkanten en je grenzen. Je leert elkaar op een andere manier kennen, misschien zelfs door en door. Dat kan intens verbinden. Maar het leidt ook sneller tot ergernis en ruzie. Niet zo gek, want velen krijgen bij oplopende druk een korter lontje. Ook in onze beklimmingen gebeurt dat. Bijvoorbeeld als we op grote hoogte dagen bovenop elkaars lip zitten in een tentje in de storm. Irritaties ontstaan dan zomaar. Het is dan zaak om te incasseren en de onenigheid niet te laten escaleren.
Elkaar aanspreken
Op die kritieke momenten heeft het geen zin om elkaar uitgebreid feedback te geven. Dat geldt eveneens tijdens het klimmen en door het klimtouw de onderlinge afstand groot is. Of de wind loeit. Dan ben je al blij dat je elkaar verstaat. Heldere communicatie en doen wat gedaan moet worden, daar gaat het dan om. Ook bij online-overleg is die duidelijkheid extra belangrijk, doordat je elkaar niet ‘voelt’.
Het echte gesprek voeren. Het bespreekbaar maken van de essentie of onderstroom vraagt om een geschikt moment. De rust en de veiligheid om je kwetsbaar op te stellen en werkelijk in contact te zijn met elkaar. Als het al lukt tijdens onze expedities, is het in het basiskamp, waar we na elke klimronde terugkeren. Het komt ook voor dat ik wacht met de dialoog tot we terug zijn in Nederland, op zeeniveau, en we weer normaal functioneren. Waarbij het opletten geblazen is, dat van uitstel geen afstel komt.
Is dat risico niet ook aanwezig bij online overleg? Heb er aandacht voor. Kan het gesprek wachten? Of is er een creatieve oplossing? Bijvoorbeeld door een wandeling te maken? En in de frisse lucht de dialoog te voeren… Lopen brengt letterlijk in beweging, geeft ruimte en helderheid vaak dient zich dan een perspectief aan.
Perspectief
Over perspectief gesproken. Het valt niet mee om hoop te houden als de tegenspoed aanhoudt. Tijdens onze klimexpedities is er altijd gedoe en tegenslag. Daar moet je je op instellen. Storm, eindeloze sneeuwval waarbij alles insneeuwt, lawines, gletsjerspleten, hoogteziekte, infecties, ongelukjes. Er is altijd iets. Soms zitten we tot tien dagen ‘in quarantaine’ in het basiskamp, omdat de omstandigheden het niet toelaten de berg op te gaan. Natuurlijk, wij kiezen vrijwillig voor een expeditie. Dat is bepaald niet het geval voor de huidige uitdagende periode. Maar in beide gevallen wordt je geconfronteerd met je intrinsieke motivatie en veerkracht.
Heb je bezieling voor wat je doet? Kun je de tegenspoed en situatie accepteren? Het helpt als je kunt loslaten. Als er ruimte is voor humor en relativering – hoe lastig ook. En je kunt blijven zien hoe bevoorrecht we zijn in Nederland. Als je kunt genieten van de dingen die er wél zijn, het kleine dat je misschien eerder niet zag. Als je weet wat je inspireert en energie geeft. En als leidinggevende: hoe dat werkt binnen je team.
Tijdens een van onze expedities duurde de noodzakelijke acclimatisatierondes door tegenspoed veel langer dan gedacht. Pas na vijf weken kwam er perspectief op de top en begonnen we eindelijk aan onze vermeende ’topronde’ van vijf à zes dagen. Tevergeefs. Door plotse weersverslechtering sneeuwden we bijna in ons kampje op 6000 meter en konden net op tijd afdalen. In de tweede toppoging was 6900 meter het hoogst haalbare en draaiden we om door lawinegevaar. Opnieuw terug naar het basiskamp op ruim 5000 meter, waar een ander team de aftocht blies. Ook wij verloren bijna de moed. Wat was het zwaar om in de missie te blijven geloven en onszelf voor de derde keer opnieuw op te laden.
Momenteel wordt iedereen zwaar op de proef gesteld. Onvrijwillig. En toch moeten we perspectief zien te houden. Op stappen vooruit. Wat je zelf kunt bijdragen om die stappen te versnellen. Hoe je elkaar kunt helpen. Verschillen overbruggen. En samen verder kunt komen dan alleen.
Gelukkig wordt code rood op een dag weer code groen. Ik kijk er naar uit.
Door: Katja Staartjes
Verder lezen & luisteren
Ga mee op expeditie in het boek TopTeams en doe inspiratie op. Om het beste uit je team én uit jezelf te halen. Zodat je samen bergen kunt verzetten. Met quotes, storytelling en prachtige foto’s van Menno Boermans. Het boek bereikte de shortlist Management Boek van het jaar 2020. www.topteams.info
In januari 2021 publiceerde New Life University een uitgebreid interview van Anatol Kuschpeta met Katja Staartjes: https://www.youtube.com/watch?v=sonoIbqGFRc
Intermediair plaatste in september 2020 dit artikel over ‘samenwerken in Corona-tijd’:
