Loopt het niet zoals je wilt? Stel jezelf dan de vraag: ‘Manage ik nou een organisatie of run ik een circus?’
De meeste organisaties worden gemanaged en niet gerund als een circus. En daarmee is er een probleem, want managen is op deelniveau alles in de gaten houden. Brandjes blussen en verzuipen in de hectiek en de waan van de dag. Een circus heeft daarentegen maar één doel: de voorstelling.
Neem nou Circus-Rens waar ik afgelopen week was. Het is bizar om te zien hoe geolied zo’n machine loopt. De fijne afstemming, het aanvoelen en het ‘eigen ik’ terzijde schuiven. Alles ten behoeve van het grotere goed: the show must go on. En liefst nog een beetje veilig ook.
De kinderen vergaapten zich aan de dravende paarden, de eenden in colonne en de clowns. Ik vergaapte ik me aan de efficiency die ik vlak voor mijn ogen uitgevoerd zag worden.
Tijdens het beëindigen van de act van de acrobaten gebeurde er al van alles. In de hoeken van de piste hadden zich schaduwfiguren verzameld. Die slopen stilletjes in het donker rond met stukken decor, zeil en bezems.
Na het applaus gingen de spots uit en dropen de acrobaten stilletjes af. Terwijl de clowns ons afleiden met hun capriolen werd snel en efficiënt de laatste hand gelegd aan de piste voor de volgende act. In één woord: briljant!
Wat is het verschil tussen een circus en de gemiddelde organisatie? Eigenlijk niets! Ze hebben allebei omzetdoelen, klanten die ze tevreden willen houden en een doel met een missie. Ze hebben te maken met verschillende medewerkers, verschillende ideeën en zaken als ziekte, ego’s en ‘ik weet het beter’-gedrag.
Is er dan geen verschil tussen een circus en een organisatie? Ja, er is zeker een verschil. Een enorm groot verschil! Bij een circus draait het uiteindelijk maar om één ding, het enige wat telt: the show must go on!
Een circus wordt strak geregisseerd, met vaste protocollen en procedures. En daar wijkt men niet vanaf! Dat kan ook niet, want één foutje en de koorddanser ligt 12 meter lager náást het net in plaats van erin. En iedere medewerker is zich daar volledig van bewust.
Dus de oplossing is met de harde hand doorduwen, dictatoriaal, zonder inspraak? Stel je voor dat de ‘Dikke deur’ in z’n eentje bepaalt wat goed is voor de trapezewerker, de leeuwentemmer en slangenmens. Dan valt de trapezewerker in de leeuwenkooi terwijl de slangenmens niet meer uit zijn glazen box komt. Hmmm…
Juist door afstemming, open en goed lopende communicatie is circus mogelijk. De inbreng van de medewerkers nodig. Sterker nog: alleen zo is het mogelijk. Maar wel sturen op het uiteindelijke doel: the show must go on.
En er is volledig vertrouwen in elkaar. Niet alleen tussen de sterspelers, maar ook op en tussen de mensen in de coulissen. Terecht dat ook zij na afloop van de show een welverdiend applaus krijgen.
Vertrouwen is het belangrijkste. Want als je er niet van op aan kunt dat de clown met verborgen blusinstallatie, ‘de pyromaanman’ in een ogenblik kan blussen als dat nodig is, dan heb je een probleem. Is er vertrouwen en verwantschap, dan komt het met de communicatie ook wel goed.
Een circus draait dus op vaste protocollen en afspraken. Zaken die ze samen afstemmen en steeds weer verfijnen. En rollen waar de medewerkers zich aan houden. Niet omdat ze dat moeten, maar dat ze het willen, de show must go on, toch?
Dus loopt het de volgende keer niet zoals je wilt? Draaien de vergaderingen rond oeverloos gezever? Stel jezelf dan de vraag: ‘Manage ik nou een organisatie of run ik een circus?’
Bron: Michael Schulze, Ad Acta Mediation.
