Voor daadwerkelijk integer optreden is moed nodig. Moed waar veel mannen niet over beschikken. Vrouwen pakken integriteit meestal wel aan maar die doen het meer op basis van principes.
Het woord ‘integriteit’ heeft, zo heb ik in de praktijk gemerkt, een hoog domineesgehalte. Associaties met ethiek, moraliteit, normen en waarden, soft, erover praten maar niet handelen, geestelijke volksgezondheid. Ik ben ooit op mijn verzoek aan de secretatis van een RvB van een ziekenhuis doorverbonden met de geestelijk verzorger van het ziekenhuis. Herinnert u zich die uitstekend functionerende burgemeester van Maastricht nog die regelmatig zijn mond vol had over integriteit? Die werd naar huis gestuurd vanwege een relatief klein integriteitsincident (en werd daarna minister). Niet omdat het incident zo ernstig was, maar omdat hij zich in het verleden een voorvechter had getoond van integriteit. Ik heb in het kader van aandacht vragen voor integriteit eens het idee gehad om in Nederland een paar ‘ambassadeurs integriteit’ in het leven te roepen. Personen die publiekelijk op de bres springen voor integriteit. Personen die zowel met woord als voorbeeldgedrag op een goede manier met integriteit omgaan. De personen die aan dit profiel voldeden, weigerden zonder een seconde na te denken op mijn verzoek: ‘Je denkt toch niet dat ik gek ben. Ik loop dan veel meer risico om gedonder te krijgen. Integriteit betekent namelijk ook dat je dilemma’s zorgvuldig moet oplossen. En dat betekent altijd dat jouw beslissing per definitie strijdig is met een van je waarden. En dan heb je mensen op je dak die aan die waarde juist voorrang gegeven zouden hebben. Of de mensen die niet nadenken. En daar zijn er ook veel van.’