Je wilt als manager een stap vooruit met je MT, maar je merkt dat het niet lukt om de gewenste verandering daadwerkelijk vorm te geven. De afspraken die gemaakt zijn, worden niet nagekomen. Na een aantal maanden is er eigenlijk niets (of in elk geval veel te weinig) verbeterd en alles blijft bij het oude.
Als start van deze verandering heb je een heisessie gehad met je MT. Hier hebben jullie samen een nieuwe route uitgezet voor het komende jaar. Je hebt concrete doelen gedefinieerd die echt kunnen leiden tot goede resultaten, die ambitieus zijn en ook realistisch. Samen zijn jullie enthousiast voor dit plan en er wordt een oprechte intentie uitgesproken om dit waar te maken. Toch merk je na een aantal MT-vergaderingen dat je managers de acties niet zo voorspoedig oppakken als je had gehoopt. En eigenlijk moet je bekennen dat de sturing van jouw kant ook te wensen over laat. De praktijk is weerbarstig en het blijkt lastig om de plannen vast te houden die je samen had bedacht. De dagelijkse beslommeringen hebben allang weer voorrang.Geplande verandering leidt tot niets
De gewenste resultaten worden niet gehaald en het MT blijft hangen in de oude situatie en oud gedrag. De geplande verandering leidt (wederom) tot niets. Keer op keer lijkt het bijna onmogelijk om in de dagelijkse drukke praktijk invulling te geven aan de veranderplannen. Ondertussen geef je jezelf en je MT op de kop dat het weer niet lukt om deze goede ideeën vast te houden. Realiseer je dat vasthouden aan wat je je hebt voorgenomen de grootste illusie is in dit hele verhaal. Er komt altijd wel iets tussendoor, je trapt in oude valkuilen of je vergeet je voornemens omdat je je deze manier van werken nog niet eigen hebt gemaakt. Vasthouden blijkt dus onmogelijk. Vaak zie ik dat mensen zichzelf en/of hun omgeving op hun kop geven omdat ze niet kunnen vasthouden. Ze mopperen dat anderen zich niet aan de afspraken houden, zijn achteraf overtuigd dat dit in deze organisatie helemaal niet kan of ze zetten zich af tegen de heisessie zelf: ‘het was ook allemaal niet goed genoeg’. Als laatste kunnen ze ook zichzelf verwijten dat ze het onvoldoende oppakken. In plaats van verkrampt proberen vast te houden, kun je beter leren hoe je de draad weer op kunt pakken. Dan kun je ook rustig loslaten, je weet het immers weer terug te vinden. Dan is er niets aan de hand als de Waan van de Dag de regie even overneemt, je weet immers hoe jij de regie weer terug kunt nemen.Drie stappen om op elk moment de gemaakte plannen met je MT weer op te pakken
De plannen zelf heb je natuurlijk al scherp geformuleerd. Dus je weet wat je wilt bereiken en je weet welke stappen hiervoor gezet moeten worden.- Word je bewust dat zaken niet volgens plan zijn gebeurd. Deze bewustwording begint vaak bij het moment dat je baalt dat iets niet is gedaan. Stop met balen, ga achterover zitten en stel vast dat de plannen niet volgens plan zijn opgepakt. Gebruik ook je MT collega’s om elkaar hier scherp in te houden.
- Besteed geen tijd aan ‘hoe het zo kwam’. Je ‘gewoontegedrag’ is sterk en het maakt niet uit welke reden hij dit keer gebruikte om je af te leiden.
- Pak je plannen erbij, kijk waar je gebleven bent en bedenk wat de eerste actie is om weer in beweging te komen. Ga dit meteen doen of plan het nog voor diezelfde week. Dit hoeft geen groot ding te zijn, als je maar weer in beweging komt. Als je maar stopt met balen en de draad weer oppakt.
