De behoefte aan organisatiestructuur blijft

Organisaties blijven bestaan, terwijl traditionele organisatiegrenzen vervagen. In deze nieuwe werkelijkheid is het nog steeds nodig om het te hebben over de organisatiestructuur.

Hier liggen twee basale menselijke behoeften aan ten grondslag:

• de behoefte aan ordenen;
• de behoefte aan hiërarchie.

Behoefte aan ordenen

In het boek Opruimen van Ursus Wehrli zie je twee foto’s naast elkaar. Op de linkerfoto zie je een zandbak van bovenaf gefotografeerd. Een jongetje is druk in de weer met een schepje. Hij is omringd door speelgoed dat je typisch in een zandbak aantreft. Op de rechterfoto zit het kind op de rand van de zandbak. Het zand is aangeharkt en het speelgoed is netjes gesorteerd: een rijtje van 6 emmers, 11 schepjes, 3 zeefjes, 3 gieters, 4 vormpjes en 4 speelgoedvrachtwagens. Het betreft twee foto’s van kunstenaar Ursus Wehrli. Het is een mooie illustratie van onze natuurlijke drang om zaken in categorieën op te delen. Uit onderzoek blijkt dat we er onbewust de hele dag door mee bezig zijn. Het helpt ons om overzicht te krijgen en informatie te verwerken. Lees voor jezelf eens de boodschappenlijst hiernaast hardop voor. Doe nu je ogen dicht en herhaal de producten op de boodschappenlijst. Het lukt je waarschijnlijk om er een aantal te benoemen, ze allemaal noemen lukt slechts een enkeling. Maar wat, als we het lijstje eerst eens categoriseren, bijvoorbeeld zo: Lees opnieuw het lijstje hardop voor en leg je hand over de lijst. Hoeveel producten kun je nu noemen? Uit onderzoek blijkt dat mensen nu veel meer producten kunnen benoemen. Het categoriseren van een boodschappenlijst – of welke informatie dan ook – maakt het makkelijker om deze informatie te verwerken. Zelfs als we het niet bewust doen, zijn de neuronen in onze prefrontale cortex voortdurend bezig om informatie te categoriseren.

Visualiseren

Laat je hand nog even liggen. Weet je ook nog welke producten links stonden, welke in het midden en welke rechts? En weet je nog – zonder de lijst opnieuw voor jezelf op te noemen – in welke categorie de meeste producten zaten? En in welke de minste? Waarschijnlijk kun je al deze vragen makkelijk beantwoorden, omdat je de lijstjes nog voor je ziet. Categoriseren is nog krachtiger in combinatie met visualiseren. En hiermee begrijp je ook meteen waarom organogrammen zo’n populair middel zijn om over de structuur in organisaties te praten. Zoals ik al zei: organisaties kun je beschouwen als een verzameling van taken die alle bijdragen aan het product of de dienst die de organisatie levert. De taken hangen met elkaar samen en zijn van elkaar afhankelijk. Om overzicht te krijgen gaan de neuronen in onze prefrontale cortex ook met deze taken aan de slag. Hierdoor ontstaan categorieën die we dan bijvoorbeeld businessunits, afdelingen of teams noemen. In hoofdstuk 6 (van het boek Organisatie Ontwerp Atelier – red) bespreken we hoe we taken bewust kunnen categoriseren, zodat we niet uitsluitend overgeleverd zijn aan ons onbewuste brein. Bron: Organisatie Ontwerp Atelier Door: Mark Nijssen

Het boek: Organisatie Ontwerp Atelier

Het Organisatie Ontwerp Atelier is een praktisch doe-boek voor organisaties die behoefte hebben aan een ‘nieuwe’ structuur. Bijvoorbeeld vanwege groei(krampen) of krimp, verzelfstandiging, fusie of bij het opzetten van een nieuwe afdeling. Mark Nijssen brengt in dit boek de complexiteit van een nieuw organisatieontwerp terug naar overzichtelijke proporties.

• Meer informatie over Organisatie Ontwerp Atelier >>>