Je kunt niet innoveren als je nooit eens iets nieuws probeert. Dat lijkt een open deur – en dat is het ook – maar veel processen en werkwijzen in organisatie zijn er nu juist op gericht dat dit niet gebeurt. Procesmanagementtechnieken bijvoorbeeld (zoals ISO 9000 en Six Sigma) hebben ten doel processen betrouwbaarder en veiliger te maken. In het algemeen zijn organisaties geneigd om variatie weg te reguleren en zich in plaats daarvan te concentreren op wat het beste werkt.
Een geweldige bron en stimulans voor experimenteren is welbewust te kiezen voor moeilijke producten, klanten of projecten. De standaardoplossingen werken in zulke gevallen niet, waardoor je als organisatie gedwongen bent om nieuwe dingen te proberen. Denk maar aan hoe het uitpakte voor IVF-klinieken. Door patiënten met een complexe etiologie te behandelen, met dus bij voorbaat minder kans op succes, maken klinieken zich het leven in een aantal opzichten behoorlijk moeilijk.
Gedwongen experimenteren
Om te beginnen werken standaardprocedures vaak niet bij deze vrouwen. Bij IVF-behandelingen moet een serie medische stappen worden doorlopen en klinieken volgen de protocollen voor het uitvoeren van die stappen: welke medicijnen een vrouw moet nemen, hoeveel, wanneer precies, welke tests moeten worden gedaan en wanneer welke procedure moet worden uitgevoerd. Die stappen zijn gestandaardiseerd. Maar als de standaardprocedure niet werkt, zijn artsen, embryologen en apothekers gedwongen om te experimenteren.
Een arts legde uit:
‘Wat je in je lesstof of handboek ziet, zijn behandelrichtlijnen voor standaardcasussen: de karakteristieke patiënten die op consult komen, jonge gezonde stellen onder de 35 met een goede voorraad eitjes en goed sperma. We hebben daar veel ervaring mee en het zijn gemakkelijke casussen waarbij we zelden van de standaardprocedure afwijken. En dat is allemaal prima. Maar als je een moeilijke casus krijgt met een complexe pathologie waarvoor de standaardprocedure simpelweg niet geschikt is, wat doe je dan? Dan verander je de werkwijze, begin je te rommelen met de grenzen, doe je ook nieuwe dingen en pas je de doses en volgorde aan zodat het wél gaat.’
Als zijn collega’s en hij geconfronteerd worden met een moeilijkere casus, vervolgde hij, zijn ze gedwongen om uiteenlopende oplossingen te onderzoeken en nieuwe procedures te ontwikkelen. En hij zei iets wat nog belangrijker is: ‘Je gaat dan ook tornen aan de procedures voor de gemakkelijke casussen; je past wat je geleerd hebt bij de moeilijke casus ook toe bij de gemakkelijke casus.’
Extra kennis
En dat is het hele punt. Dezelfde arts vertelde dat behandeling van een complexe patiënt op zich misschien niet zo aantrekkelijk is, noch winstgevend; het is gewoon veel werk en kost veel tijd – en voor een moeilijke patiënt krijg je niet meer betaald dan voor een standaardpatiënt. Maar door zichzelf te dwingen om moeilijke patiënten te behandelen, gaan artsen experimenteren en ontdekken ze nieuwe kennis. En die kennis maakt ze ook beter in het behandelen an de minder gecompliceerde standaardpatiënten.
Ik herhaal in dit kader nog even wat de in hoofdstuk 5 (van het boek Breaking Bad Habits -red) aangehaalde IVF-arts aangaf: ‘Ik vind dat die moeilijke casussen ons veel beter leren hoe we ons werk moeten doen, en om onvruchtbaarheid als medische conditie zeer grondig te begrijpen. Ze leren ons om onze eigen onwetendheid te erkennen, zodat we die te boven kunnen komen. Als je de slechte casussen niet toelaat – om te leren falen, om te leren werken onder grote stress – dan ga je oversimplificeren en mis je veel van de onderliggende oorzaken.’
Moeilijke casussen lijken in eerste instantie mogelijk niet zo aantrekkelijk en je mag dan misschien de neiging hebben om ze uit de weg te gaan (zoals veel IVF-klinieken doen), op de lange termijn kunnen ze je helpen om nieuwe manieren van werken te verkennen en ontwikkelen. Die nieuwe werkwijzen hebben waarschijnlijk ook een positieve impact op je standaardprocedures en de minder ingewikkelde patiënten en uiteindelijk op je resultaten. Je hele organisatie wordt er beter en innovatiever van.
Bron: Breaking Bad Habits
Door: Freak Vermeulen
Het boek: Breaking Bad Habits
Strateeg Freek Vermeulen, iemand met een scherp oog voor het absurde, biedt in Breaking Bad Habits hulpmiddelen aan om slechte praktijken op het spoor te komen en je organisatie ervan te vrijwaren. Maar hij laat bovenal overtuigend zien hoe het elimineren van populaire maar versleten ideeën, processen en strategieën nieuwe kansen creëert voor innovatie en groei.
