Grote veranderingen in de zorg bestaan uit een heleboel kleine stappen. ‘Klein is het nieuwe groots’, zegt Stijn van Kreij.
Stijn van Kreij is muzikant én werkt als innovatiemanager bij Cello Zorg. Stijn: ‘Tja, daar begint het al. Zien we iemand als persoon of als functionaris? In dat laatste geval bestaat het gevaar dat we elkaar meteen in een hokje duwen, nog los van de paradoxale aspecten van het woord innovatiemanager. Ik ben van mening dat sociale innovatie niet te managen is.’ Eerst de hokjes toch maar: Stijn is van 2001 tot 2003 muziektherapeut in de ouderenzorg geweest, heeft daarna als begeleider en manager in de verstandelijk gehandicaptenzorg gewerkt en is op dit moment als innovatiemanager werkzaam. Ook staat hij als spreker en singer-songwriter regelmatig met gitaar op het podium. ‘Een belangrijke drijfveer is dat ik denk dat de zorg in Nederland slimmer en met meer creativiteit georganiseerd kan worden. Het eigen, unieke, menselijke perspectief is op sommige plekken door de dominantie van de systeemwereld buiten beeld geraakt. Wat mij dan helpt, is om niet groter te gaan denken, maar het juist weer klein te maken, om te zoeken naar de juiste schaalgrootte binnen netwerken en organisaties. Zorg verlenen draait om het maken van echt contact: de ander werkelijk ontmoeten. Daarvan is de basis: gelijkwaardigheid. Veel (zorg)instellingen hebben de neiging om – vanuit de beste bedoelingen – op ongelijkwaardigheid te sturen. Dat zit soms in heel subtiel taalgebruik. Dan hoor je zorgverleners praten alsof een bewoner hún cliënt is. Maar de cliënt is van zichzelf. Laat dat gelijkwaardig contact dan ook het vertrekpunt zijn.’ ‘Ik probeer mijn grote dromen over andere zorg klein en eenvoudig te maken. We maken sommige zaken onnodig complex. Zo zag ik op twitter een mooie oproep voorbijkomen: hondenbezitters werden uitgenodigd om tijdens het uitlaten van hun hond even langs te komen bij een zorginstelling, omdat enkele bewoners het heerlijk vinden om een hond te aaien. Een mooi voorbeeld van #durftevragen in de praktijk.’ Stijn vervolgt: ‘Maar dan eindigt die oproep met het zinnetje: “Eenmaal per week om half twee, ongeveer 15 minuten. Bij voorkeur op een vaste dag”. Dan komt de systeemwereld opeens weer om de hoek kijken, en wordt het de buurtbewoners met een hond wel erg lastig gemaakt.’ I dream up a little world everyday, where everything big has been replaced and all we need would simply fit inside a tiny micro travellers’ kit how great that would be (tekst uit het nummer Microsong) Grote veranderingen in de zorg bestaan uit een heleboel kleine stappen. ‘Kijk naar de inspiratiebijeenkomsten die we onlangs organiseerden in het licht van het project Slimme Zorg bij Cello. Om kennis te delen die ertoe deed, stelden we alle deelnemers drie eenvoudige vragen: Wat inspireert je? Welke dromen en nachtmerries heb je? Wat zou je bij kunnen dragen zodat we de volgende stap kunnen zetten? Dat zorgt voor mooie gesprekken die meer opleveren dan een vergadering over de meetbaarheid van de zorgindicatoren of het opstellen van een hermetisch sluitend projectplan.’ Tekst: Guido van de WielEvent Verdraaide Organisaties
Mensen hebben massaal de behoefte om via fundamenteel andere sturing hun werk, hun branche en hun sector in te richten. Wouter Hart geeft je inspiratie en inzichten om terug te keren naar de bedoeling. Jitske Kramer laat zien hoe je iedereen daarbij betrekt, en ook de wijsheid van de minderheid benut. Een inspirerende dag met goede voorbeelden uit de praktijk van onderwijs, overheid en zorg.- Naar de website van het Event Verdraaide Organisaties >>>