Gaan leven in overeenstemming met wat je écht belangrijk vindt is een proces. Dat proces begint met stoppen. Dat wil zeggen: het eerste wat je te doen staat, is gas terugnemen. Op de rem trappen. Pas op de plaats maken. Stilstaan. Het leven schiet tegenwoordig met 230 kilometer per uur voorbij, en we zijn continu bezig om dat moordende tempo bij te benen.
Sterker, dat maken we tot ons belangrijkste doel: het project afkrijgen, je mail afwerken of, nog erger, al bezig zijn met je volgende taak. Met al dat drukke gedoe vergeten we gemakkelijk wat we eigenlijk willen – waarom we eigenlijk überhaupt bezig waren om ergens uit te komen. De stress die gepaard gaat met de reis ernaartoe vernietigt het bevredigende gevoel van op je bestemming aankomen.Tijd is een rookgordijn
Natuurlijk is de reactie van drukke mensen: we hebben geen tijd om op de pauzeknop te drukken. Maar dat geen-tijd-argument wordt tegengesproken door een overstelpend aantal bewijzen van het tegendeel. Socioloog John Robinson, vermaard vanwege zijn onderzoek naar hoe mensen hun tijd besteden: “Tijd is een rookgordijn. En het is een handig excuus. Zeggen dat je geen tijd hebt, is gewoon een andere manier om te zeggen dat je liever wat anders gaat doen.” Misschien denk je nu: ja hoor, Robinson heeft gemakkelijk praten. Maar zijn bewering wordt gestaafd door een halve eeuw aan onderzoek. De negatieve houding tegenover stoppen en op de rem stappen komt deels voort uit onze huidige visie op ‘druk’. Het druk hebben is een statussymbool geworden en definieert mede je gevoel voor eigenwaarde.Echt vol op de rem
We vallen in herhaling maar zeggen het hier nogmaals: de eerste stap is Stoppen. Dat betekent niet langzaam afremmen maar echt vol op de rem gaan staan. Als je maar vijf minuten tijd hebt om te stoppen, stop dan vijf minuten. Heb je niet meer dan twee minuten, dan stop je twee minuten. Kun je een halfuurtje stoptijd uittrekken? Nog beter. Zit je altijd in het vliegtuig, stop dan in de lucht. Stop met lijstjes maken. Stop met je mail checken. Stop met aan van alles en nog wat denken. Stop zelfs helemaal met denken als je dat lukt. Er zijn specifieke situaties die vereisen dat je stopt en je afvraagt wat belangrijk voor je is. Een Stoppen en Vragen-moment kan bijvoorbeeld zoiets prachtigs zijn als de geboorte van een kind, of kan samenhangen met pech (baanverlies, ziekte). Het doet er niet toe wat precies de aanleiding is, zulke momenten vereisen dat je welbewust en bedachtzaam je prioriteiten, keuzes en gedrag overweegt.Haal alles uit jouw streepje
Een volkswijsheid: uiteindelijk wordt je leven op je grafsteen vereeuwigd door twee data; dat zijn je geboortedatum en je sterfdatum. Daartussenin staat een streepje, en dat streepje is waarom het allemaal gaat. Haal alles uit jouw streepje wat erin zit. Maak tijd om te stoppen en jezelf vragen te stellen.De Stoppen en Vragen-aanpak is een fundamenteel onderdeel van tal van spirituele oefeningen. De Vietnamese boeddhistische monnik en zenmeester Thich Naht Hanh zei: “We zullen bij al onze inspanningen succesvoller zijn als we de gewoonte laten varen om voortdurend te blijven rennen, als we kleine pauzes inlassen om te ontspannen en onszelf opnieuw te richten. Daardoor krijgen we bovendien veel meer plezier in het leven.” Heb je niets met zenmeesters, laat dan de volgende woorden van de Amerikaanse auteur en leiderschapsontwikkelingsexpert Margaret Wheatley op je inwerken: “Zonder reflectie vervolgen we blindelings onze weg, onbedoelde gevolgen creërend en niet in staat om nuttige dingen voor elkaar te krijgen.” Bron: Ga doen wat je echt belangrijk vindt Door: Judith Grimbergen, Nick van Dam, Paul Sherman en David GartenPas op. Als je geen vijf minuten tijd hebt om te stoppen, dan geldt voor jou Alarmfase Rood. Een gevaarlijke situatie waarin je zo hard rent dat je ofwel vergeten bent waar je naartoe rent ofwel je niet eens realiseert dat je ten prooi valt aan de ratrace van ‘er komen’.
