De definitie van scenarioplanning is een groepsproces waarin je een aantal mogelijke toekomstscenario’s verkent. Scenarioplanning onderscheidt zich van andere benaderingen, doordat het zowel trends als onzekerheden meeneemt in de analyse. Moeilijk te modelleren zaken, zoals wijzigingen in wetgeving, waardeveranderingen en opkomende technologieën, worden hierdoor centraal gesteld in de scenario’s.
Scenarioplanning zorgt voor flexibiliteit
Scenarioplanning biedt houvast voor een toekomstbestendige strategie. Managers, beleidsvormers en brancheverenigingen zijn als gevolg van de scenariomethode bij wijze van spreken mentaal voorbereid op verandering. Door meer logische toekomsten te beschrijven, zijn zij in staat snel signalen te interpreteren en snel te reageren op een veranderende omgeving. Deze strategische flexibiliteit bezorgt organisaties een belangrijk concurrentievoordeel.
Bij het opstellen van een goede strategie is het ‘van buiten naar binnen kijken’ belangrijk. De toekomst van de organisatie ligt, naast een focus op de interne organisatie en interne kracht, voor een belangrijk deel buiten de organisatie. Succesvolle organisaties voegen met hun producten en diensten blijvend waarde toe aan hun omgeving. Dit betekent dat zij goed omgaan met de belangen van diverse groepen, oftewel ‘stakeholders’: klanten, aandeelhouders, werknemers, leveranciers, belangengroeperingen, overheid en anderen, met als doel hun producten en diensten af te stellen op deze groepen. Het hebben van een externe focus is een essentiële basis voor succes.
Sociale innovatie
Nog meer dynamiek wordt ingebracht met sociale innovatie. Sociale innovatie is een vernieuwing van de wijze waarop het werk in ondernemingen is georganiseerd, en wel zodanig dat zowel arbeidsproductiviteit als kwaliteit van de arbeid daarmee gebaat zijn. De term sociale innovatie is geïntroduceerd om onderscheid te maken met het traditionele begrip innovatie, waarmee meestal technologische innovatie wordt bedoeld. De praktijk wijst uit dat door sociale innovatie bestaande kennis beter wordt aangewend voor het realiseren van doelen en het behalen van resultaten. Sociale innovatie is het ontwikkelen van nieuwe managementvaardigheden, het hanteren van innovatieve organisatieprincipes en het realiseren van hoogwaardige arbeidsvormen. Sociaal innoveren richt zich op mens en organisatie en de dienstverlening aan en samenwerking met de externe omgeving.
Bron: Sturing en Ruimte
Door: Leo van de Vorst, Henk Roelofs
Het boek: Sturing en Ruimte
Als manager wordt van u soms inspirerend leiderschap gevraagd, dan weer moet u een faciliterende coach zijn. Zo balanceert u tussen twee uitersten. Dat komt omdat er in Nederland twee organisatieconcepten zijn die elkaar nauwelijks lijken te vinden: de sturingsfilosofie die gelooft in efficiency, doelmatig handelen en sturen op cijfers en feiten en daarnaast de ruimtelijke filosofie die gelooft in talenten, ontwikkeling en evolutionair leren. Volgens de auteurs van Sturing en ruimte sluiten de twee elkaar niet uit. Sterker nog, ze kunnen elkaar versterken en maximaliseren.
