Twee mannen die zitting nemen in de raad van bestuur van een ggz-organisatie hadden het gevoel dat zij, ondanks hun rijke bestuurlijke ervaring, niet langer effectief waren in hun sturing.
De veranderde omstandigheden in de sector vroegen om een andere wijze van aansturing. Eén die medewerkers uitnodigt tot zelf ondernemen. Bijvoorbeeld nieuwe methoden van behandelen bedenken, die in tijden van bezuiniging de kwaliteit van het psychiatrievak toch hoog kan houden. Dit, in plaats van lijdzaam volgen.
In een eerste ontmoeting spraken deze mannen een uur lang tegen mij. Ik hoefde geen woord te zeggen – stelde voor de vorm nog een paar vragen. In een tweede ontmoeting spraken zij opnieuw een uur tegen mij. Ook nu hoefde ik weinig te doen, behalve er zijn. Het gesprek eindigde met de suggestie aan mij dat ik maar eens goed moest nadenken over wat zij mij verteld hadden zodat ik in een volgend gesprek zou kunnen teruggeven wat ik dacht dat er nodig zou zijn.
In het derde gesprek besloot ik dit ritueel te doorbreken, zodra een van de heren ademhaalde om zijn eerste woorden uit te spreken. Ik zei: ‘Zullen we deze keer maar eens gewoon aan het werk gaan?’ De heren keken mij verbaasd aan. Ik vervolgde: ‘Ik ben gewend om vanaf de eerste minuut aan het werk te zijn, mijn klanten te helpen. Bij jullie heb ik al twee keer een uur mijn werk niet kunnen doen, omdat jullie mij voorzagen van informatie, waarvan jullie dachten dat ik die nodig zou hebben om mijn werk te kunnen doen. Dit was overigens niet het geval. Ik had jullie meteen in de eerste minuut kunnen helpen. En wat was jullie vraag ook alweer? Hoe jullie medewerkers zouden kunnen uitnodigen tot ondernemen in plaats van lijdzaam volgen? Jullie illustreren in de gesprekken met mij hoe jullie je gesprekspartner deactiveren. Zullen we in dit gesprek dat dan gelijk maar eens anders doen?’
Vreemd… dat nieuwe oplossingen vaak worden gezocht in het oude denken.
In mijn boek Hoe ik verander lees je hoe je in de eerste minuut van een ontmoeting met je opdrachtgever al het patroon in een organisatie of in een maatschappelijk domein kunt doorbreken.
Over Hoe ik verander
‘Een bijzondere bijdrage aan het vak en een verademing in de reeks van oplossingen verkopende verandermanagementboeken.’ (Prof. dr. André Wierdsma, hoogleraar Organiseren en co-creëren, Nyenrode Business Universiteit, auteur van onder meer Co-creatie van verandering)
Shirine Moerkerken geeft op 23 juni een masterclass tijdens het Jaarcongres Mens & Organisatie
