Traditionele vormen van planning zijn bijna allemaal gericht op de externe omstandigheden die je wilt creëren. Dingen als: binnen vijf jaar wil ik mijn internationale MBA op zak hebben, meer dan € 90.000 per jaar verdienen, een leuke etage kopen in Amsterdam-Zuid en een serieuze relatie hebben. Maar het is minstens even belangrijk om je af te vragen hoe je het ‘vanbinnen’ zult ervaren als je zulke doelen eenmaal hebt bereikt. Vraag jezelf af: hoe zal mijn leven aanvoelen als ik eenmaal op mijn plaats van bestemming ben aangekomen?
Bijvoorbeeld: over vijf jaar spring ik enthousiast mijn bed uit ’s ochtends om aan de nieuwe dag te beginnen, ga ik uitdagingen met een avontuurlijke geest aan, en geniet ik van de sterke band met de mensen in mijn leven. Je kunt dan vanaf dat interne doel terugwerken en bepalen hoe jij je op de weg erheen wilt voelen – want plannen gaat niet alleen over de toekomst. Een cruciaal onderdeel van plannen is hoe je de weg naar die doelen toe, het werken aan die doelen, wilt ervaren. Waartegen ben jij bereid ja te zeggen? En waartegen zeg je nee? Welke compromissen ben je bereid te maken? Waarvan ben je bereid afstand te doen? Wat heeft het voor nut om een doel te bereiken als de weg erheen tegen de tijd dat je op je bestemming aankomt ál het leven uit je gezogen heeft? Ga doen wat je écht belangrijk vindt! gaat veel meer over in het hier en nu leven en van het moment genieten dan op de toekomst anticiperen en die toekomst proberen te controleren. We bedoelen niet dat je je doelen zou moeten opgeven. Maar het is goed om jezelf de vraag te stellen: wat heeft het voor zin om iets na te jagen als ik me de hele weg erheen ellendig ga voelen? Misschien kom je ter plekke aan en ben je een moment tevreden, om dan tot de ontdekking te komen dat de tevredenheid alweer overgewaaid is en verbeten op weg te gaan naar je volgende doel.Beproeving of avontuur?
We zeggen niet dat je nergens voor moet knokken. Knok alsjeblieft gewoon (als dat belangrijk voor je is), maar weet dat er twee manieren zijn om een doel te bereiken: je kunt het op een zware manier doen (als een beproeving), of je kunt van elk moment van de reis ernaartoe genieten (als een avontuur). Dat we doelen voor de lange termijn bepalen en hard werken om ze te bereiken, is in veel gevallen een vaststaand gegeven; met als variabele of jij jezelf toestaat om die reis tot voedsel te maken voor je geest. Dat is het verschil tussen ‘ik zal gelukkig zijn als’ en ‘ik zal gelukkig zijn terwijl’. In hoeverre laat jij jezelf in de steek om je doelen te kunnen halen? Hoeveel is acceptabel? Waar heb je een grens overschreden? Welke dingen moet je op orde hebben om te garanderen dat de reis naar je doel een avontuur wordt, en geen beproeving? Kies je op een weloverwogen manier? Dit alles zeggen we om je eraan te herinneren dat je ook Stoppen en Vragenmomenten aan je plan moet toevoegen. Hoe je je tijdens de reis voelt, bepaalt of die reis de moeite waard was. Denk maar eens na over de volgende woorden van Eckhart Tolle, auteur van The Power of Now (1997):‘Ga jij met dit moment om alsof het een obstakel is dat je uit de weg moet ruimen? Heb je het gevoel dat je naar een moment in de toekomst moet dat belangrijker is? Bijna iedereen leeft het gros van de tijd op die manier. Aangezien de toekomst nooit aanbreekt, behalve als het heden, is het een disfunctionele manier van leven. Het creëert een constante onderstroom van ongemak, spanning en ontevredenheid. Het doet geen recht aan het leven, het leven dat altijd Nu is, nooit niet-Nu.’ – Eckhart Tolle
