Mensen die het verschil maken en de verbinding tussen oud en nieuw maken, hebben zich bijna altijd bewust of onbewust ontwikkeld op spiritueel vlak, stelt Lars Lutje Schipholt, ondernemer en procesmanager. Maar op praten over spiritualiteit heerst in organisatiecontext vaak nog een taboe: het is eng en ongrijpbaar.
Mensen plaatsen zichzelf erbuiten en vinden vooral dat de ander moet veranderen. Terwijl leiderschap van de toekomst begint bij jezelf. Dat is me ook weer opgevallen afgelopen weken bij het bezoeken van bijeenkomsten: mensen die het verschil maken en de verbinding tussen oud en nieuw maken, hebben zich bijna altijd bewust of onbewust ontwikkeld op spiritueel vlak.Spirituele intelligentie
In een eerdere HNWblog over de IESberg noemde ik dat naast is IQ en EQ onze spirituele intelligentie, het SQ. Nu bedoel ik niet zoals vaak wordt gedacht iets mystieks, maar juist iets heel aards. Namelijk jezelf echt leren kennen en het doorbreken van destructieve patronen.
Verslaving
Bewust worden dat je denken je gevangen houdt en – zoals Jan Geurtz in zijn must-read-boek Verslaafd aan Denken treffend schrijft – niets anders is dan een verslaving. Of, zoals Jan Bommerez al jaren propageert: loslaten is een voorwaarde voor transformatie. Een reis waarin je je eigen beperkingen overwint en schijnzekerheden durft los te laten. Om met Peter Senge, Otto Scharmer en anderen tot prachtige beschrijvingen te komen in een staat van ‘Presence'.
Waarmee je echt in je potentieel komt en stappen kunt zetten die bijdragen aan ons voortbestaan.
Eng en ongrijpbaar
Op praten over spiritualiteit of SQ heerst in organisatiecontext vaak nog een taboe. Het is eng en ongrijpbaar. Wat is er spannender dan je kwetsbaar opstellen en aan jezelf twijfelen? Om je bewust te worden van je ondermijnende patronen en vervolgens je echte potentieel aan te boren?
Kwetsbaarheid en praten vanuit je hart in plaats van hoofd als kracht, zoals Brene Brown of dichter bij huis Claire Boonstra in hun TEDx-presentatie laten zien. Hun verhalen illustreren ook waarom velen krampachtig vasthouden aan schijnzekerheden en een dominant ego. Toch is het doorbreken hiervan precies wat nodig is om ons weer perspectief te geven.
Persoonlijke reis
Ook ik heb de afgelopen jaren een reis gemaakt. Door meer bewustzijn en confrontatie. En dankzij het doorbreken van oude patronen die me in de weg zaten, ben ik in een andere staat van ‘zijn' gekomen. Mijn gedrevenheid en energie hebben me zakelijk ver gebracht. Door afgelopen jaren samen met anderen te ondernemen en mijn nek uit te steken heb ik risico genomen, en ben ik meermaals tegen de lamp aangelopen. Een blessing in disguise…
Het Nieuwe Werken
Ik ben meermaals geconfronteerd met mijzelf en ben niet gevlucht voor de pijnlijke waarheid, namelijk dat datgene wat me succes heeft gebracht me ook steeds verder afgebracht van wie ik in de kern ben en waar mijn echte kracht ligt. Dit jaar voelt als een persoonlijke transformatie, een doorbraak. Ik kan echt loslaten en coachend, faciliterend en dienend leiden. Met veel meer intuïtie, voelen en hart, en minder ratio en ego. Alles lijkt steeds meer op zijn plek te vallen en zich te ontvouwen. Zonder de illusie te hebben dat ik ‘klaar' ben. Het gaat immers ook om de omarming van het ‘nooit af'-principe.
Het Echte Nieuwe Werken
Zelf heb ik ontdekt dat voor een headstrong iemand als ik lichaamswerk, opstellingenwerk, mindfullness en zenmeditatie de enige weg is om in mijn kracht te komen en mijn alles-controlerende ratio als het ware ‘uit te schakelen' en echt los te laten. Het is immers onmogelijk te transformeren vanuit je hoofd! Controlemechanismen zijn een ergere verslaving dan drugs. Wat ook de hardnekkigheid van mensen en onze maatschappij aan het vasthouden van oude mechanismen verklaart.
Gelukkig zie ik genoeg mensen om mij heen die openstaan voor en zich gewaar worden van de noodzaak een andere weg in te slaan – in de spirituele theorie precies de twee aspecten van onze fundamentele bestaansgrond. Kortom, na IQ en EQ is en blijft het hoog tijd voor meer SQ in organisaties en onze westerse maatschappij!
Onlangs hadden we onze maandelijkse Thrivability-vindtocht en besefte ik dat we deze (toen al geschreven) blog in de praktijk aan het brengen zijn. Een vindtocht waarin deelnemers meer komen brengen dan halen. Waar organisatieparadigma's uit het industriële tijdperk plaats maken voor liefde… Dat is pas echt Het Nieuwe Werken!
Bron: Lars Lutje Schipholt van Thrivability, HNWBlog.
Lees ook: Spiritueel leiderschap.
