Professionals uit de publieke sector die op de werkvloer het overheidsbeleid moeten uitvoeren, kunnen zich daarmee niet identificeren. Die weerstand is te meten, aldus Lars Tummers, die 2 maart jl. promoveerde aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.
In de bestuurskunde is het concept ‘subjectieve werkvervreemding' niet onopgemerkt gebleven. Onderzoek heeft aangetoond dat werkvervreemding een sterke indicator kan zijn van de mate van bueaucratie ('red tape') die publieke werknemers ervaren. Bij de definiëring van het concept beleidsvervreemding van de publieke professional die het beleid uitvoert, sluit Lars Tummers in zijn proefschrift aan bij de literatuur over subjectieve werkvervreemding: 'een algemene cognitieve staat van psychologische ontkoppeling met het beleid'. Oftewel: weinig identificatie met het beleid.Weerstand
Dat professionals het beleid niet zinvol vinden – noch voor de samenleving, noch voor hun cliënten – blijkt volgens Tummers uit de demonstraties die diverse groepen professionals onlangs hebben georganiseerd tegen overheidsmaatregelen. De beleidsvervreemding manifesteert zich in deze demonstraties. De opvatting van de professsionals dat met de beoogde beleidsmiddelen de doelen niet kunnen worden bereikt, verklaart volgens hem hun weerstand. Die weerstand wordt niet verklaard door onbegrip van economische doelen; professionals vinden dat er wel degelijk moet worden bezuinigd. Het instrument dat Tummers ontwikkelt voor het meten van die weerstanden en beleidsvervreemding, kan gebruikt worden om beleidsprestaties eerst te begrijpen en daarna te verbeteren.
Tips
– Breek met barrières die vernieuwing blokkeren. Lees: Roestvrij.
– Leren veranderen: Een handboek voor de veranderkundige.
Bron: EUR.
