Selfmade man Jan Zeeman ziet kansen in de zorg. De succesvolle ondernemer zoekt samen met Henk van Koeveringe nadrukkelijk samenwerking met ziekenhuizen. Daar moet echter wel een mentaliteitsverandering plaatsvinden.
Jan Zeeman doet in het magazine Zorgmarkt een oproep aan alle bestuurders in de zorg. ‘Ik wil met u samenwerken!'. De ondernemer die groot werd in de textiel, wil‘substantieel' in de zorg investeren. Niet alleen in het vastgoed, maar ook in de zorg zelf: de activiteiten, de mensen. ‘Ik zie veel kansen in de zorg, maar dan moet er wel een mentaliteitsverandering plaatsvinden.'
Via zijn investeringsbedrijven Navitas Capital en Green Real Estate is Zeeman (69) al sinds 2006 actief in de zorg. Navitas is grootaandeelhouder van Kinderopvang Nederland en ouderenzorginstelling Domus Magnus. Zeeman heeft belangen in medicijnhandel Mediq en de Duitse verpleeghuizen van Curanum. Maar Zeeman wil meer. Hij heeft interesse in zelfstandige behandelcentra en in ziekenhuizen. Hij voert gesprekken met academische en algemene ziekenhuizen over plannen voor een gespecialiseerd kankercentrum, een oogkliniek en deelname in bestaande ZBC's. 'Wij zoeken altijd partners in een sector, ook in de zorg. De partner brengt de deskundigheid in, wij het ondernemerschap.
Hoe kun je voor minder geld dezelfde of betere kwaliteit leveren. Maar dat proces verloopt in de zorg heel stroperig. Dat is frustrerend, maar niets nieuws. Anton Dreesmann, toch een groot ondernemer, heeft het destijds ook geprobeerd met ziekenhuizen. Zelfs hij is nat gegaan. Maar ik geef niet op. Een van mijn goede eigenschappen is dat ik geduld heb. En ik denk dat ik de sector iets te bieden heb.'
Inefficiënt
Tot nu toe hebben de vele gesprekken in de sector nog tot weinig geleid. Voornaamste oorzaken volgens Zeeman: zijn eigen kritische houding ten aanzien van mogelijke investeringen én weerstand onder specialisten. ‘De heren medici maken de dienst uit in de zorg. Dat stoort me. Waarom heb je dan bestuurders? Als ik met de bestuurders een afspraak denk te hebben gaan de specialisten dwarsliggen. Een mentaliteitskwestie. Ze kunnen nu met vier, vijf uur werken heel behoorlijk de kost verdienen. Begrijp me goed, dat gun ik ze. Maar medici zijn de ambachtslieden. Ze moeten zich niet met het bestuur bemoeien en ondernemers zijn het ook niet. Ik zit heel anders in elkaar. Ik verdien liever elf dubbeltjes dan vier kwartjes. Ik kijk altijd en overal hoe de omzet en de winst omhoog kunnen. Hoeveel komt er binnen en hoeveel kán er binnenkomen. Die verhoudingen zijn in de zorg dieptreurig.'
Zeeman maakt zich boos over de inefficiënte wijze waarop de zorg met haar kapitaal omgaat. ‘Dure apparatuur die een paar uur per dag wordt gebruikt. Ondertussen moet mijn kleinzoontje maanden wachten op een scan en gaan de buren voor een operatie naar het buitenland, waar ze wel gelijk aan de beurt zijn. Laat die apparaten 24 uur per dag draaien. Ik weet zeker dat je er de mensen voor kunt krijgen. En de patiënten komen wel. Wat denk je, als je de keuze hebt tussen een operatie om elf uur 's avonds of nog een paar maanden wachten!'
Lees het hele artikel in Zorgmarkt (mei 2012).
Boekentip
– De flexibele onderneming. Strategieën voor succesvol concurreren
