In een serie artikelen spreken we met zorgmanagers in verschillende settings over hun werk tijdens de coronacrisis. Wat komt er op hen af, hoe bieden zij de problemen het hoofd en wat vraagt het van hun managementvaardigheden? Sanne Wassink werkt als verpleegkundig specialist in de geestelijke gezondheidszorg op een poli voor ouderen met psychiatrische problemen. Een extra kwetsbare groep mensen voor wie zorg op afstand niet zo vanzelfsprekend is.
Serie: Zorgmanagers in tijden van corona
Hoe zien je werkdagen er nu uit?
Ik ben ambulant behandelaar van psychiatrische patiënten die ouder zijn dan 65 jaar. Ik heb een vaste groep patiënten die ik langdurig begeleid. Normaal gesproken verleen ik twee dagen per week patiëntenzorg op de polikliniek en zie ik elk half uur een andere patiënt. Dat is nu heel anders, ik behandel patiënten zo veel mogelijk op afstand en ben veel met ze aan het bellen. Voor oudere, psychiatrische patiënten is behandelen op afstand nogal een stap. Ze hebben soms geen tablet, moeten een account aanmaken of vinden de applicatie ingewikkeld. Maar het mooie is, ik stel het aan iedereen voor en de mensen van wie je het niet verwacht, willen het proberen, want dan kunnen ze bijvoorbeeld ook met de kleinkinderen beeldbellen. Daarnaast ben ik opleider van de verpleegkundig specialisten in onze instelling. Ook dat manage ik op afstand. In onze instelling is beeldbellen in een stroomversnelling gekomen, vooral voor vergaderingen met collega’s. Dat gaat opeens heel snel en heel soepel.Wat doe je nu niet? En is dat erg?
De laatste jaren is in GGNet ingezet op zelfsturing. Maar in deze periode worden de coronamaatregelen voor de hele instelling top-down vertaald en beslist. Zo is de maatregel om waar mogelijk afspraken met patiënten telefonisch te doen, een besluit van het management. Soms zou je dingen liever anders doen en in het begin was er over sommige maatregelen nog wel discussie, maar dat is snel gemanaged. Het is nu even niet anders.De laatste jaren is in GGNet ingezet op zelfsturing. Maar in deze periode worden de coronamaatregelen voor de hele instelling top-down vertaald en beslist.Het leidt ook tot creatieve oplossingen. Er zijn bijvoorbeeld mensen die drie keer per week een hele dag naar onze instelling komen voor deeltijdbehandeling. Dat is nu niet mogelijk, maar deze mensen hebben wel hulp nodig. De behandelaren houden contact via (beeld)bellen en de activiteitenbegeleiders hebben een ‘knutselbus’ ingericht. Ze hebben alle mensen gevraagd wat ze thuis willen doen zijn de materialen gaan brengen. Het is een voorbeeld van heel snel schakelen: dit kan niet meer, we gaan niet in discussie over de maatregel zelf, maar lossen dit als team zo goed mogelijk op voor onze patiënten.
Welke managementvaardigheden heb je nu het meeste nodig?
Ik denk dat verwachtingsmanagement nu heel belangrijk is, zeker voor onze patiëntengroep. Het is een enorm onzekere tijd, dat moet je niet ontkennen. Tegen onze patiënten moeten we zeggen: we maken nu een afspraak voor volgende week, maar het kan zijn dat het verandert. Het belangrijkste is dat patiënten zich gehoord voelen. Als opleider manage ik de opleiding voor verpleegkundig specialisten nu ook op afstand. Met de praktijkopleiders, die de studenten begeleiden, onderhoud ik contact via beeldbellen. Ook de groepsbijeenkomsten met de studenten gaat via beeldbellen. Binnen de afdelingen zie je wel verschillen. Bij de een komt het leren wat in de knel, de ander kan deze situatie juist aangrijpen om zichzelf te profileren als bijna afgestudeerde verpleegkundig specialist. Ook hier vind ik het contact houden en monitoren hoe het met iedereen gaat het belangrijkste. En het is toch ook een beetje crisismanagement, want niemand weet hoe het er volgende week uitziet. Maar zolang het kan, moeten de opleidingen binnen de gestelde tijd doorgaan. Je weet niets meer zeker en dat maakt het werk efficiënt. Je kan niet op de automatische piloot werken deze weken.Wat zou jou nu enorm helpen in het uitvoeren van je taken?
GGNet is een grote instelling en heeft een breed zorgaanbod, zowel acute zorg, opname-afdelingen, als voortgezette behandelafdelingen, ambulante teams en woonafdelingen voor diverse doelgroepen. Ik ben onder de indruk van het coronacrisisteam dat alle maatregelen vertaalt naar beleid voor de instelling en verschillende scenario’s uitdenkt voor wanneer we in een andere fase terechtkomen. Dus in de organisatie mis ik eigenlijk niets.
Maar als het om de ggz gaat, dan mis ik wel helderheid. En heel praktisch gezien missen we beschermingsmiddelen en testen. Wij hebben heel kwetsbare groepen in huis en ook mensen die het niet zo goed snappen en moeite hebben om zich aan de richtlijnen te houden. Het zou wel helpen als je de zekerheid hebt dat je veilig kan werken.
Wat heeft je verrast?
Ik ben echt wel trots op onze organisatie. Het is goed te zien dat als het moet, we ook in een hele grote organisatie snel kunnen schakelen.Wat mij verrast is hoe flexibel en in rap tempo we ons kunnen aanpassen. Er heerst saamhorigheid, er wordt weinig gemord, dat is ook wel eens anders. En vooral de veerkracht die we samen laten zien. Dat geldt voor het personeel, het management, maar zeker ook voor de patiënten. Het is ook mooi om te zien dat veel verpleegkundigen bereid zijn om extra komen werken. Het management van GGNet doet het goed. Er is geen paniek, het is nu vooral zaak om door te gaan. Als het kan op afstand, als het nodig is ook dichtbij. En als iets in gevaar komt dan liggen de scenario’s klaar. Ik ben echt wel trots op onze organisatie. Het is goed te zien dat als het moet, we ook in een hele grote organisatie snel kunnen schakelen.
