Nederland zit in de achterhoede van Europa als het gaat om genderdiversiteit binnen technische bedrijven. Er is te weinig aandacht voor het faciliteren en behouden van technische vrouwen en voor goede doorstroommogelijkheden. Als Team Manager bij een technisch dienstverlener, maar ook als voorzitter van een diversiteitnetwerk, ben ik ervan overtuigd dat professionele gelijkheid een commodity moet worden.
Er is steeds meer aandacht voor het aantrekken van vrouwen in de techniek, maar het behouden van vrouwelijke technici schiet tekort. Zo komt het geregeld voor dat er geen goede faciliteiten zijn voor vrouwen. Denk aan gescheiden toiletten of geschikte bedrijfskleding. Ook de begeleiding en doorstroom zijn vaak ontoereikend. Gevolg is dat het personeelstekort verder oploopt en bedrijven niet optimaal presteren vanwege een eenzijdige mannencultuur.Van monteur tot directeur
Ik werk bij SPIE, een grote technische organisatie met ongeveer 5000 collega’s, hiervan is 9% vrouw. Afgerond naar boven! De SPIE-vrouwen werken gelukkig wel overal; van monteur tot directeur. Problemen met gescheiden toiletten en passende werkkleding ervaar ik niet. Ook doen we onze uiterste best om vrouwelijke sollicitanten binnen te halen. We richten ons dus niet alleen op de mannen, omdat dat van oudsher zo was. Er zijn veel meer mogelijkheden om het aantal vrouwen in de techniek te vergroten dan vaak wordt gedacht. Dat begint met het kijken naar talent en ontwikkelpotentieel in plaats van naar het cv.Werkvoorbereider
Bij SPIE stroomt slechts 3% vrouwen met een technische opleiding in (een derde dus van het totaal aantal vrouwelijke medewerkers). Echter, ook vrouwen zonder technische opleiding kunnen in- en doorstromen naar functies als planner, werkvoorbereider of leidinggevende. Ik kom zelf uit de cosmeticawereld, een echte vrouwenwereld kun je wel zeggen. Toen ik de overstap maakte naar een technisch dienstverlener leek dat een beetje gek. Maar waarom? Is het een maatschappelijk probleem? Techniek is voor mannen en make-up is voor vrouwen? Ik denk dat we het daar moeten aanpakken. We hebben het al jaren over gelijkheid en equal pay, maar is de wereld hier klaar voor?800 soorten werk
De Time’s Up Movement die je nu in de VS ziet gaat in de basis ook over gelijkheid. Wanneer is het een commodity dat vrouwen gelijk behandeld worden als mannen? Waarom zijn bepaalde functies echt voor mannen of vrouwen? Binnen mijn huidige organisatie zijn 800 soorten werk te vinden. Iedereen is welkom. Althans, iedereen met de juiste wil en instelling. En zo zie ik het graag; we kijken niet naar leeftijd, kleur of geslacht. We kijken naar motivatie. Heb jij de juiste instelling om de job te doen? Dan ben je welkom. Dit moet overal uit blijken.The sky is the limit
Bedrijven zouden moeten zorgen voor mogelijkheden om parttime en/of binnen schooltijden te werken. Ook dragen gerichte mentorprogramma’s bij aan het behouden van vrouwelijk talent. We moeten laten zien welke initiatieven wij nemen om vrouwen te werven én te behouden. Doe een opleiding, laat je omscholen. The sky is the limit.Focus op de kleinere schaal
Vanuit het diversiteitsnetwerk waar ik voorzitter van ben (So’SPIE Ladies), richten we ons niet direct op het maatschappelijk probleem van ongelijkheid, maar focussen we ons op de kleinere schaal. De organisatie zo plat mogelijk maken. We hebben binnen het bestuur van dit netwerk ook een man zitten. Daar kijken mensen soms raar van op. Maar onze netwerkgroep gaat over diversiteit. Hoe kunnen we divers zijn zonder mannen? Samen organiseren we bijeenkomsten en activiteiten en bespreken we zaken om het nog beter te maken binnen de organisatie. Hoe doen jullie dit binnen je eigen organisatie? Ik ben benieuwd. Misschien kunnen we (nog) meer leren van elkaar.
Door: Davina Jawad-Cowan
Davina Jawad-Cowan is Team Manager bij technisch dienstverlener SPIE en voorzitter van So’SPIE Ladies, een netwerk voor professionele gelijkheid tussen mannen en vrouwen.
