Mannen zijn bang voor hoe vrouwen reageren op kritiek. Vrouwen: ‘We krijgen geen feedback, zelfs niet als we erom vragen.’
Op topmeetings komen topvrouwen onvoldoende aan het woord. Over de oorzaken denken mannen en vrouwen verschillend.
Vooropgesteld: het gaat hier om vrouwelijke hotshots. Om executives, CEO’s, VP’s, vrouwen die hoog in organisaties zitten en op andere terreinen probleemloos hun mannetje staan. En het gaat om topmeetings ‘met een hoog octaangehalte waarbij veel dominante persoonlijkheden aan tafel zitten’, aldus een (mannelijke) CEO.
Wat mannen zien: als vrouwen het woord nemen, komen ze zelden krachtig voor hun mening uit. Ze laten zich in de rede vallen, verontschuldigen zich herhaaldelijk en onderbouwen meningen niet met argumenten. Ze zijn minder zelfverzekerd, gaan in het defensief als je ze tegenspreekt en panikeren of haken af als ze de aandacht van anderen kwijtraken. Ze zijn vaak stil of voorzichtig of brengen iets in op het verkeerde moment. En: te emotioneel. En vrouwen? Inderdaad zeggen ze, we voelen ons ook onzeker bij zo’n mannelijk getalsoverwicht (5:1). Ze geven toe dat ze van slag raken als ze worden tegengesproken en na controverses soms dagen blijven piekeren. Maar zelf vinden ze dat ze eerder moeite hebben met de juiste timing dan met to the point blijven, feiten ordenen en hun gevoelens onder controle houden. Ze houden er niet van om andermans ideeën te herhalen en gebruiken, iets waar mannen volleerd in zijn.
Wat vrouwen kunnen doen:
• Beter worden in pre-meetings
Mannen zijn er meester in. Ze gaan vaak eerder naar bijeenkomsten om ideeën te testen en zich van steun te verzekeren. Ze blijven langer hangen om gesprekken af te ronden en andere dingen waarmee ze rondlopen te berde te brengen. Vrouwen doen dat niet, terwijl juist op die informelere momenten veel van het echte werk wordt gedaan.
• Anders voorbereiden
Vrouwen moeten leren om informeler te spreken, meer te improviseren, niet alles dicht te timmeren met formele presentaties – ook om beter in te haken en te bouwen op andermans ideeën.
• Op gelijkmatigere toon spreken
Mannen vinden vrouwen snel ’te emotioneel’. Vrouwen moeten controverses niet persoonlijk opvatten. Les: mannen kunnen elkaar flink aanpakken en daarna samen een biertje gaan drinken.
Wat bedrijven kunnen doen:
• Vrouwen rechtstreeks feedback geven op hun meetinggedrag.
• Meer vrouwen aan tafel vragen.
• Vrouwen proactief in het gesprek betrekken.
Verschillende percepties
|
Hij zei |
Zij zei |
|
We zijn bang voor hoe vrouwen gaan reageren op kritiek. |
We krijgen geen feedback, zelfs niet als we erom vragen. |
|
Vrouwen moeten beknopt en to the point blijven. |
We houden er niet van om oude ideeën in een nieuw jasje te presenteren, of dingen te herhalen die voor de hand liggen. |
|
Vrouwen moeten een krachtigere mening hebben. |
Het is moeilijk om ertussen te komen. |
|
Vrouwen moeten informeel spreken en improviseren. |
We maken het liefst presentaties. |
|
Vrouwen gaan defensief doen als je in twijfel trekt wat ze zeggen. |
We kunnen na afloop dagen tobben over een controverses. |
|
Vrouwen zijn emotioneler dan mannen. |
Het is geen emotie, het is passie. |
|
Vrouwen zijn minder zelfverzekerd dan mannen. |
Klopt, maar er zitten vijf keer meer mannen dan vrouwen aan tafel. |
Spierballentaal
Mannelijke executives gebruiken op meetings actieve en autoritaire woorden. Goed voorbeeld doet volgen.
|
Zeg niet dit … |
… maar dit |
|
Wat vinden jullie ervan als … ? |
Ik stel met klem voor … |
|
Ik neig er toe om daarmee in te stemmen. |
Dat is absoluut waar, en wel hierom… |
|
Ik denk dat het misschien zo is dat.. |
Ik adviseer dringend om … |
|
Misschien kunnen we… |
Dit is mijn plan… |
|
En wat als … ? |
Ik raad aan om … |
Bron: Kathryn Heath, Jill Flunn en Mary Davis Holt in Harvard Business Review, juni 2014 (vertaling en samengevat door Management Trends).
