En dan loop je vast. De letters die op het scherm verschijnen, verdwijnen net zo snel weer door driftig te rammen op de backspace toets. “Nee, nee, nee. Waar gaat het nou over?” Ik heb me voorgenomen om een blog te schrijven over werkdruk en werkgeluk. Met als strekking dat de oplossing van werkdruk niet het wegnemen van werkdruk is, maar het stimuleren en werken aan werkgeluk. Maar het is allemaal onbeduidend. Want tijdens het tikken, denk ik aan de duizenden vluchtingen die Europa binnen stromen.
Ik kan me niets voorstellen bij de doodsangsten die ze hebben moeten doorstaan, bij het verdriet om gescheiden te zijn van geliefden, de broze blijdschap bij aankomst in ons vreselijk rijke land en de hoop bij de eerste contacten met al die geweldige hulpverleners en vrijwilligers. Schrijven doe ik in de flow, moeiteloos en met veel plezier. Een half uur voelt als een minuut en daarna komt de euforie. Maar nu schuif ik het schrijven al een week voor me uit. De deadline is al gepasseerd en de eerste voorzichtige aanmoediging komt al binnen. Ik blijf beheerst door de vraag: Waar gaat werkgeluk nog over in contrast met zoveel ellende?
Wie zijn de arme sloebers?
Maar dan klikt het. Alsof de puzzelstukjes op magische wijze in elkaar schuiven. Ineens is het kristal helder. Juist nu, juist in het perspectief van de stroom vluchtelingen. Want is het niet overduidelijk? De hulpverleners en vrijwilligers laten elke dag de kracht van werkgeluk zien. Voor hen is de bijdrage die zij leveren glashelder. In elke vermoeide glimlach en dankbare handdruk zit de intrinsieke motivatie van verbinding, van purpose. Waar zou jij voor kiezen? Vluchtelingen helpen en zien wat jouw positieve impact is op het leven van mensen. Of ergens in een kantoorgebouw een paar cijfers van links naar rechts duwen? Dan snap je direct waarom bankiers bonussen nodig hebben om nog iets van motivatie te voelen, arme sloebers.Geluk is energie
Werk kan ons geluk bieden. Maar nog belangrijker, wij hebben geluk in ons werk nodig om de problemen van onze tijd het hoofd te bieden. Werkgeluk zorgt ervoor dat hulpverleners onze vluchtelingen helpen, dat politici en vakbondsvertegenwoordigers elke dag strijden voor hun achterban, dat ondernemers vaak tegen beter weten in knokken voor hun duurzame producten. Werkgeluk is de benzine in de motor – of beter – de zon op de panelen. Dus help jouw collega’s werken aan hun werkgeluk, zodat ze oplossingen bedenken voor en impact maken op de vraagstukken van onze tijd. Hoe je dat doet? Eigenlijk heel eenvoudig.
Verwijder barrières. De energielekken in jouw organisatie (ja, ook bij jou) moeten gedicht worden. Dus ga samen op zoek naar vruchteloze vergaderingen, redeloze regels, onzinnige administratie, domme documenten en rusteloze reminders. En breek ze af, hef ze op, schaf ze af. Of als het echt nodig is: vind ze opnieuw uit
Versterk de sterke kanten. Hou op met het verbeteren van zwakke punten van mensen. Onzinnig! Niet omdat ik dat vind, maar omdat er overweldigend wetenschappelijk bewijs is. Lees Marcus Buckingham voor meer achtergrond. Wat wel? Zorg dat mensen hun sterktes kennen. Zorg dat ze de sterktes van elkaar kennen. En laat ze zoveel mogelijk doen waar hun sterktes liggen. Zo komen mensen in de flow en daar ben je op zijn productiefst en vet gelukkig.
Bevestig de bijdrage. Werk kan een belangrijke bijdrage leveren aan een betekenisvol leven, een van de drie vormen van geluk volgens Prof. Martin Selligman. Maar dan moet je wel weten wat jouw bijdrage aan het grotere geheel is en voor wie je het allemaal doet. Overigens is het antwoord: meer omzet voor de aandeelhouder geen bijdrage of purpose waar je gelukkig van wordt. Maar een veilige vluchteling of een gezonde patiënt of een gelukkige medewerker wel. Bij die laatste houd ik het maar. Want daar word ik dan weer gelukkig van.
