Ik ben allergisch aan het worden voor het begrip verandermanagement.
Er was een tijd dat ik er trots op was als mensen mij verandermanager noemden. Vandaag heb ik het gevoel dat ik dan bij een grijze massa hoor die, getooid in mooie schoenen en een business suit of dress, anderen proberen uit te leggen dat het mooier en beter wordt als vooral die anderen zich anders gaan gedragen. In hun mooie tas of liever nog ultradunne tablet hebben zij instrumenten waarmee zij binnen korte tijd diagnosticeren wat er aan scheelt en benoemen zij de knoppen om anderen in beweging te krijgen. Ik ken er veel, u kent ze ook en ik heb het gevoel dat het er meer worden.
Totdat je een leider tegenkomt die met alles wat hij of in zich heeft aan de slag is om het gewoon goed en steeds beter te doen. Hij doet dat niet alleen, maar doet dat met collega’s met wie hij samenwerkt. Hij leeft mee, werkt mee, is er vroeg als dat belangrijk is, weet wat er speelt en heeft echt contact met zijn medewerkers. Hij onderneemt met hen, is voor iedereen echt de baas door zijn natuurlijk gezag, maar is niet bazig of overheersend. Zo’n leider kwam ik tegen op de Gemeentewerf van de gemeente Apeldoorn. Bewogen bezig met z’n vak, steeds kijkend of hij het voor de inwoners van Apeldoorn beter kan doen en tegelijk erop gericht om binnen zijn eenheid mensen die moeilijk aan het werk komen, ook een kans te geven. No nonsense, gezondboerenverstand, overtuigend en meeslepend enthousiast. Leiderschap tussen de mensen en geen verandermanager die al analyserend zich vervreemdt van zijn medewerkers, die in de wijken van Apeldoorn en omliggende gemeenten gewoon aan het werk zijn. Hun werk en zijn werk.
Ik ken er meer zo, maar ik ken er niet zo heel veel. In Apeldoorn heet hij Erik, ergens anders heet hij Jan, Jeroen, Pim, Yoeri, Hans, Evelien, Roel of Christien. Bij elke naam zie ik een gezicht en weet ik dat graag voor hen zou werken. Ze praten niet over modellen en noemen zich geen verandermanager. Ze hebben eigenlijk niets met veranderen. Waarom zouden ze ook? Ze gaan voor een beter resultaat en snappen dat dit voor elkaar komt als zij dat met hun mensen samen doen. Die mensen houden van hun leider en voelen en ervaren dat hun leider net zo gek van het werk is als zij zelf zijn.
Wat deze leiders kenmerkt? Moeilijk te zeggen, want Erik is Jan niet en Pim is Evelien niet. Het zijn stuk voor stuk heel verschillende mensen die gemeenschappelijk hebben dat zij op hun plek voor anderen het verschil maken. Allemaal zijn ze authentiek en ook een beetje fanatiek of zo u wilt gepassioneerd en gedreven. Voor mij zijn het de rolmodellen in het publieke domein. Rolmodellen die tegen hun collega’s zeggen: kijk zo kan het ook! Graag zou ik tegen de verandermanager willen zeggen. Kijk naar hen, kijk hoe zij het doen. Stop met zijn van verandermanager, probeer het ook eens op die manier, verander manager!
Wim Schreuders is zelfstandig interim-manager/adviseur/coach en werkt via zijn eigen onderneming Public Servants BV voor het publieke domein. Hij heeft een brede ervaring als verandermanager in de publieke sector. Lees ook zijn boeken Meer door minder in het publieke domein en Meesterlijk Middenmanagement.
