Interventiekundige Shirine Moerkerken schrijft in een blog hoe zij te werk gaat en dat aan haar benadering de filosofie van het sociaal constructionisme ten grondslag ligt.
In de filosofie van het sociaal constructionisme, ga je ervan uit dat er geen wereld ‘out there’, buiten jezelf, is. Je construeert dag in, dag uit in interactie met andere mensen de wereld om je heen. We spreken bijvoorbeeld met elkaar af om mensen zonder werk te helpen bij het komen aan een baan en hen de winter door te helpen met zoiets als een uitkering. We richten daar een organisatie voor op (UWV) en vinden daarmee ‘de werkloze’ uit. Voordat we deze oplossing met elkaar bedachten, bestond er niet zoiets als ‘de werkloze’. Wij creëren met elkaar, kortom, nieuwe concepten en daarmee nieuwe werkelijkheden. We gaan vervolgens handelen alsof wij die concepten niet bedacht hebben, maar alsof ze objectief ‘bestaan’ (‘We moeten werklozen weer laten participeren aan de samenleving’, zou onze minister-president zeggen). We gaan, kortom, in onze sociaal geconstrueerde werkelijkheden geloven alsof ze altijd al, los van onszelf, hebben bestaan.
Lees de hele blog van Shirine Moerkerken.
